στοχαμόπονος.

με το στομα χι μου κομπο ναυτικό
σαφτους του  /δρόμους
πτέρυγα γάμα όροφος δυο
πόσο δε μαρέσει να βολτάρω

στο σιδερένιο σου κρεβάτι
στηρίζομαι και βαριά αναστενάζω
προσπαθώ να στηρίξω ανθρώπινο πόνο
εμποδιάζομαι
ξεκουμπώνω το σουτιεν νανα σάνω βαθύτερα

μικρό παιδί έτρωγα τσίχλα μέντα
στην αρχή το τσιγάρο να μη μου μένει
και να μη με μυριστείς και χαλαστούμε

πρέπει να σταθώ στο ύψος μου
μα είμαι ψηλή και δυσκολεύομαι
με πιάνει πόνος στο στομάχι κάθε που πατάω
σαφτό το σκατοδώματο
και όλα αυτά τα σωληνάκια ρε δε ταντέχω

δεν έχει μπαλκόνι
καπνίζω στη ζούλα κάπου κρυμμένη
η αποκλειστική σου μου καβάτζωνει τον αναπτήρα
και της τον αφήνω να τον κρατήσει
αποκλειστικά δικό της

μικρό παιδί, για να μη μυρίζω τσιγαρίλα

έτρωγα τσίχλα μέντα
τώρα τις νύχτες μες στο καπνό
μετρώ μυαλά απο τσιμέντα.

χχχ

1

μη μιλάς με λέξεις που χουν πολλά φωνήεντα.
ανοίγει συχνά το στόμα σου
κι εγώ γκαβλώνω εύκολα.

2

μαρέσουν πολλές ξένες γλώσσες.
αλλά η δικιά σου είναι η καλύτερη.

3

είναι που κάνω σεξ μαζί σου
και κάθε που πιάνω στυλό
είμαι σεξ αψη.

4

το μουνί λέγεται και αιδοίο
γιατί μάλλον
Ε ακόμα και να είχα
ΔΥΟ θα σου δινα και το δεύτερο.

5

Ε όταν με ρωτα yes
κάναμε σεξ
τώρα που σεξ eror
κάνουμε έρωτα

6

λες πως είσαι οπτικός τύπος
μα αν σου κλείσω τα μάτια
θα τελειώσεις στο 5λεπτο.
είναι που λες πως ξέρεις τι σαρέσει
και σαρέσει αυτό που δεν ξέρεις.

7

μαρέσει να ξυπνάμε και να κάνουμε σεξ
μου πάει η μέρα μετά
γαμιώντας

8

στο σεξ
αν δεν έχεις διάθεση
παίρνεις τη πιο βολική θέση.
αν πάλι θες να κάνεις επανάσταση
δεν έχει κανένα νόημα η στάση.

9

δε σαρεσει να πηδιόμαστε στο πλάι
αλλά είμαι σίγουρη πως
αν στο φέρω από το πλάι
πίστεψε με θα συμβεί.

10

μπορώ να γράφω ένα καρο σεξουαλικά πράγματα.
το καλύτερο είναι πως
μπορώ και να τα κάνω.

11

μαρέσουν οι γκριμάτσες σου ενώ γαμιόμαστε
οι πιο γαμάτες
είναι αυτές που δε καταλαβαίνεις οτι κάνεις.

12

άκουσα ένα φίλο σου να σου λέει
πως δεν είμαι όμορφη
αλλά σίγουρα γοητευτική.
μαλακίες
απλά δε μέχει δει να χύνω.




καιτραγούδι

ηλίθιες αλήθειες βολ2.

που και που έχω καλές ατάκες
που και που μπορεί και όχι

-

το αγόρι μου κάνει ραψ
νομίζω πως του κάνουν καλό στην πεψ

-

δεν με ενοχλείς ο δίσκος,η δουλειά,η ταχύτητα
η ένταση,τα λίγα λεφτά και το χάσιμο χρόνου
ούτε που δεν έχει όλο αυτό σχέση μαυτά που μαρέσουν
περισσότερο κολλάω
στον πελάτη με το βοϊδίσιο βλέμμα
βλέμμα χαομένο
αύριο πάλι το σήμερα σήμερα όπως χθες.
εκεί νομίζω πως
η ανθρωπότητα δεν έχει ούτε μια ελπίδα να σωθεί
ή
μπορεί απλά να είναι όλοι ηλίθιοι.

-

κάνω πολύ παρέα με κορίτσια τώρα τελευταία
ένας φίλος μου λέει θηλυκοποιήθηκες
μαλακίες
το αγοράκι μέσα μου μόλις έκανε heelflip

-

μου λες είσαι γραφίστας και ξέρεις φώτοσοπ
σου λέω πάμε σπίτι μας έπιασε το πότοσοπ

-

πήρα γυαλιά ηλίου και τα  έσπασα μετά από 2 μέρες
τώρα ένας ακόμα λόγο να ξυπνάω απόγευμα.

-

τα κινητά χτυπάνε και χτυπάνε και χτυπάνε
και χτυπάνε
έχω αρχίσει να πιστεύω οτι με ψάχνουν

-

καφέ διπλό καπουτσίνο με λιγότερο αφρογαλο
μέτριο με μαύρη ζάχαρη και κανέλα
τι το θέλω το πτυχίο
εγώ έχω ήδη διαμορφώσει προσωπικότητα

-

μεθυσμένος χθες φώναζε απλώνοντας σάλια
αι αμ φρομ αναδερ γιουνιβερς
αλήθεια αν ήσασταν εκεί
θα το πιστεύατε και σεις.


-

αποφεύγω να δίνω συμβουλές και να κάνω θεωρίες
και σε συμβουλεύω να κάνεις και συ το ίδιο.
το να  δημιουργείς μια θεωρία χρησιμοποιώντας εξειδικευμένο λεξιλόγιο,μεγάλες προτάσεις και όλο αυτό το φιλοσοφείν ,δίνει μια εντύπωση ανάγκης για έλεγχο των καταστάσεων
και τρόμο της αποτυχίας ,δηλαδή το αποτέλεσμα όλου αυτού ,σε  αποσπά από τη πράξη

-

δε μου χεις κάνει ποτέ μασάζ
μη μασάζ

-


μου λες για πλάκα στο κρεβάτι
"χουζ γιορ νταντυ"
και εγώ στέκομαι λιγάκι ακίνητη και αναρωτιέμαι
"όντως,ποιος είναι;"

-

σε παρατηρώ να φτιάχνεις τσιζ κεικ
και αναρωτιέμαι αν φτιάχνεις όντως τσιζ κεικ
η αν κατασκευάζεις καμιά σύνθετη πυρηνική βόμβα

ζωΑρα.

μαϊμούδες χοροπηδάνε ζητάνε αλκοολούχα υγρά

ο μπάρμαν χιμπατζής χύμα χύνει σπέρμα στα ποτήρια

κροκόδειλοι απεξω μαστουριαζουνε νιαχ νιαχ νιαχ μια

πεταλούδα φόρεσε τα καλά της μα πίνει μόνο σοδα στυμμένο

-ή μήπως χυμένο;

ένα βατραχάκι πουλάει χαρτομάντιλα μα κανείς δε το κοιτάζει

ένας ταύρος στη γωνία που στρίμωξε ένα ελαφάκι κιαυτό κοιτάει αριστερά

την φίλη της το κοάλα που φοράει ακόμα γυαλιά και σιδεράκια

τα λιοντάρια δε θέλουν να τη δαγκώσουμε αυτηνα

αααα

φτου μια σερβιτόρα καγκουρό φτύνει το δεκατοπέμπτο σφηνάκι του δεκαλέπτου

πηδάει γύρω γύρω να προλάβει να τους ικανοποιήσει όλους

μα έχει ήδη μεθύσει α

ουουουουουουου μια παρέα λύκων στο μπαρ

αααα

        ουουουου "θέλουμε να γαμήσουμε επιτέλους αουουουου"

μια όρκα τρώει στο σταντ τα πατάκια που ξέμειναν απο προηγούμενα παρεάκια

μπλα μπλα μπλα

αναι φυσικά κάτι κοτες στο κέντρο που μόνο στα αυγά τους δεν κάθονται

να τον βρήκαμε και τον γαμπρό ελπίζω να αρέσει και στον

μπαμπά μου

στον ντι τζευ τα παπαγαλάκια θέλουν 

σα κε 

σα κε 

ντε σα κε ντε λικ

ντε λικ

¨οχι οχι δε θα βάλω¨ απαντά 

ο χαμαιλέοντας ντι τζευ πάλι παίζει jungle

πάντα μάρεσε να παίζει jungle στα μπαρς
όλα και τα πάντα
πάντα τη χορεύουν.

μα φεύγοντας τα ξημερώματα
δε γίνεται να μην αναρωτηθεις.
τελικά ήσουν σε ζούγκλα ή σε έναν ακόμα
ζωολογικό κήπο;

        

αλκοολισμός,φουτουρισμός, πουαντιγισμός,παπούτσια.

μέθυσα

βγήκα στο κρύο κρύωσ αψου

έγραψα σε ένα χαρτάκι όλα τα ρομαντικά λόγια που είχα κρατημένα

με λέξεις όπως μωρομου αγάπημου και τέτοια

και το έριξα σε καυτό νερό τσάι που ήπια μόνη

εξέπεσα στα φουτουριστικά μανιφέστα

και 

και ανέλυσα στο μυαλό μου τη σύνδεση του πουαντιγισμού και των πίξελς.

μέχρι να φτάσω σπίτι

είχα δεχτεί και είχα απορρίψει ένα κάρο

ακαδημαϊκές μπούρδες

άνοιξα τη πόρτα μπήκα μέσα

και στο πρώτο μου τσιγάρο κατάλαβα πως

δε φοράω παπούτσια

α ωστε ετσι 

αυριο θα πάω να πάρω παπούτσια

μπας και σταματήσω να σκέφτομαι όλες αυτές τις μαλακίες.

α ωστε έτσι

φταίει η πατούσα μου που δε πατούσα στα λογικά μου

τα ξυπόλυτα κορίτσια έχουν περισσότερο ελεγκάνς

απο τα ντεκαντανς κορίτσια που κοιτάζεις

τα κορίτσια που πατάνε στα πόδια τους

έχουν αόρατο τατουαζ στο μέτωπο που γράφει φαταλισμός

και δε χρειάζονται ούτε πουα φουστίτσες

ούτε διαδικτυακά χαμογελάκια με καμμένα πιξελς

για να σε κάνουν να χαμογελάσεις

στην ιαπωνία

όσο πιο μικρό το πόδι τόσο πιο ωραίο το κορίτσι

στη δύση

όσο πιο μεγάλη η πούτσα τόσο πιο καλός ο εραστής

στον φουτουρισμό

όσο πιο εργοστασιακό το παπούτσι τόσο πιο έντονη η ανθρώπινη ευαισθησία

στην ανθρώπινη ευαισθησία

όσο πιο ξυπόλυτος ο άνθρωπος τόσο πιο μόνος περπατάει.

στο περπάτημα

όσο περισσότερο το αλκοόλ τόσο χειρότερο το περπάτημα.

στην επανάληψη

όσο περισσότερο επαναλαμβάνεσαι τόσο πιο πολύ επαναλαμβάνεται η επανάληψη

διάολε

δε φταίνε τα παπούτσια μου

φταίει το μυαλό μου

στα παπούτσια μου 

όσο πιο ανύπαρκτη η σόλα, τόσο πιο πολύ πέφτω μέσα σόλα

στο μυαλό μου

όσο περισσότερο εσένα, τόσο περισσότερο εγώ.

φθύνω απορία.

θα φύγει και το φθινόπωρο

απορώ με όλο αυτόν τον κύκλο του καιρού

της εποχής της

αποχής

θα φύγει το φθινόπωρο θα φύγει και θα αφήσει

γριές να ονειρεύονται σκουιρτ

σε πιλότους που δε πρόλαβαν να βάλουν αυτόματο 

πιλauto

στο δρόμο τώρα θα γεμίσουμε με ομπρέλα

χάλασε η προπέλα

και τα υποβρύχια φτάσανε στα άπατα

στα άπατα νερά που και οι γοργόνες φοβούνται να βολτάρουν

του κόσμου

τους αλλόθροους ανθρώπους τους πιάνουνε τα φύκια

στα άπατα νερά τους πνίγουν

στων αλλοθρόων ανθρώπων τις κηδείες

δεν βλέπεις έρωτα

μόνο στον ουρανό πετάνε τα στελθ απομπάνω

τους βρήκαν να χτυπιόσαντο στην άμμο

σαν το ψάρι έξω απο τα νερά του

μιλώντας μια γλώσσα με αριθμούς

ενα μηδέν μηδέν ένα ένα ένα μηδέν δεν

ζευγάρι μάζεψε αμάζευτο δωμάτιο

μαζικοί φθινοπωρινοί κουλ τώρα

απωρα σωρα τελειώσαν τα σιδερωμένα μπλουζάκια τους ενός 

με αποτέλεσμα η καφετιέρα να ρουφήξει

όλο τον γαλλικό καφέ 

πήγα λεία στον λύκο

και το οικοσύστημα συστήθηκε αλλιώς

στήσου στο τραπέζι κι έρχομαι

το φθινόπωρο φεύγει

είμαι η γοργόνα που φόρεσε τη γούνα της ανάποδα

με μόνο μία μαύρη αρβύλα στην ουρά

ταγκό χορεύω στα άπατα νερά

δε κώλωσα να βολτάρω στα άπατα νερά

ένα μηδέν ένα ένα μηδέν ένα μηδέν δεν

δεν με πειράζει ο χειμώνας

αλλά αν ήδη τους νοιώθω όλους κρύους

τώρα που θα παγώσουν παραμπάνω

το μόνο που με σώζει

είναι το πάπλωμα σου.

οτομλιβς.

λ όβερ.

το αγόρι μου είναι

πιο αλκοολικό από εμένα

θαρρώ πως λειτουργεί με αλκοολικές μπαταρίες

επαναφορτιζόμενες

εγώ πάλι έχω γεννήτρια συνεχούς ρεύματος

διαρκούς ρευστότητας

μουχει κάτσει ένα ποίημα στο λαιμό

βήχω ενώ πηδιόμαστε κάνω παύση

ελπίζοντας να βγει κιαυτο

όμως μόνο φλέμα 

όμως μόνο φλέγεται και πάλι αργά

κατεβαίνει

προς 

τα

κάτω

μωρό μου κατέβα προς τα 

κάντο

έχω στη τσέπη μια μουντζούρα 

στη πρώτη τζούρα

είχα καταφέρει να την κάνω σταυρόλεξο

γέλασα

οριζόντια οχι οχι

κατακόρυφα

ναι έτσι ξέμπλεξε μου

τα μαλλιά με τα δάχτυλα του ποδιού σου

βγήκαμε χαλαρά

καταλήξαμε μεθυσμένοι

και εθισμένοι ο ενας με τον άλλον 

ακούσαμε μουσική με μπιτ

εσένα σαρεσει η μουσική με μπιτ λες

λέω εμένα μαρέσουν οι μπιτ

συμφωνούμε και οι δυο πως σιχαινόμαστε τα μπιτσόμπαρα

και πάμε παρακάτω

ο ανεμιστήρας γυρνάει γύρω γύρω μας

νομίζω ψηλώνουμε και θα μας πάρει το κεφάλι

ο χώρος δροσίζεται

όσο κρύο και να έχει

ο κόλπος μου καίει

μπες στο κόλπο

όταν ήμουνα μικρή

δεν έπαιζα με μπίλιες ούτε με τάπες

ψέμματα έπαιζα λίγο με τάπες

τώρα παίζω με σφεντόνες

σημαδεύω σφηνοπότηρα μέσα σε στόματα

ίσως τη μέρα που θα σταματήσω να το κάνω

να ξεράσω αυτα τα λόγια

που μουχουν κάτσει στο λαιμό

ελπίζω να θυμάμαι μέχρι τότε την αλφάβητο

και να μη με έχει καταπιεί

κάποιο στόμα γεμάτο οινόπνευμα.

κρά ζώντας.

γέμισε ο κόσμος με σεξουαλικές πηγές
πήγες και γύρισες μα δε κατάλαβες και τίποτα
απόψε μανουριάζεις
μαύριο θα χαμηλώνεις το κεφάλι αντι να δώσεις γνώμη
φλερτάρεις διαρκώς μα στο τέλος πηδάς μόνο τον εαυτό σου
οι αποφάσεις σου μελλοντικές επιφανειακές αποκαταστάσεις
σε στάσεις ιεραποστολικές άντε και στα τέσσερα
η μάνα σου σε ρωτάει διαρκώς τι θα κάνεις στη ζωή σου
κι εσύ ακόμα απαντάς μαυτό που θάθελες να γίνεις όταν μεγαλώσεις
προς το παρόν δώσε δέκα
οι αναρτήσεις σου άρτιες και προσεγμένες
το καλοκαίρι στο νησί
το χειμώνα σου κόβουν το ιντερνετ
φρικάρεις και αγοράζεις ψυχοφάρμακα
πας και το πληρώνεις
όλα καλά τελικά επανήλθατε παρέα
το κινητό σου φωτίζει κάθε δυο λεπτά
και τάχα σου τη σπάει
πάει το κορίτσι σου να μιλήσει με άλλον
εσύ κάνεις διάλειμμα από τη συνέλευση για να τη σακατέψεις
λήξανε τα όνειρα σου τα παιδικά
και δημιουργείς λυσσασμένα έναν ακόμα κοινωνικό εφιάλτη
η κοινωνικοποίηση σου φορά σκισμένο τζιν και φούτερ
βγαίνεις πίνεις παραφέρεσαι
σου πιάνουν κουβέντα και συ σνομπ
εσωτερική ταχυπαλμία άγχους εξωτερικό προφίλ λούμπεν
γελάς με τους χριστιανισμούς
φέτος το πάσχα πάλι θα γκρινιάζεις στο τραπέζι
πως η λαμπάδα σου ήταν λευκή και όχι μαυροκόκκινη
ζητάς κεράσματα στα μπαρς
μα ξέχασες το αιρ κοντίσιον να καίει στο σαλόνι
προμοτάρεις αναπτήρα με φλόγιστρο αντιανεμικό
πίνεις δυο τζούρες και την ακούς οριζοντίως
συγκινήθηκες με συριους που τελικά γλιτώσαν και φτάσαν βερολίνο
το ψυγείο σου γεμάτο με νερά εμφιαλωμένα
ο πατέρας σου δημιούργησε ασυνείδητη ανταγωνιστικότητα
και τις κυριακές βλέπετε αμίλητοι μπάλα στη κουζίνα
είσαι ανοιχτόμυαλος
δε σου σηκώθηκε εκεί που θα πρεπε
φιλιούνται δυο αγόρια και συ χύνεις το βρακί σου
μιλάς για έλλειψη επικοινωνίας
και το κινητό σου είναι διπλάσιο από τη ψωλή σου
έχει και ίντερνετ.
στη πορεία υπερ των δικαιωμάτων των εργαζόμενων
μα περιμένεις στη πόρτα δέκα λεπτά τον ντελιβερα για δέκα λεπτά ρέστα
σιεστα μεσημεριανή
κουράστηκες να ξυνεις ταρχιδια σου όλη μέρα
πνευματική καλλιέργεια διάβαζες ώρες τώρα
άρθρο για καινούριο απλικεισον στο έξυπνο κινητό σου
πατάς το 2 και κατουράς από το δάχτυλο
πατάς το 3 κι έχεις ήδη γιο που σπουδάζει αγγλια
και γυναίκα με σουτιέν νούμερο έξτρα λαρτζ
σταμάτησες να κάνεις καινουριους φίλους μετά το λύκειο
σας ένωσαν εμπειρίες δυνατές
που σχετίζονται με το κυλικείο και τη σπαστικια αγγλικού
λες δε μπορείς να βρεις δουλειά
μας γάμησε η κρίση
είθισται πάντως οι άνθρωποι που δε βρίσκουν, πρώτα να έχουν ψάξει

αποθαρρυντικό
και δε μπορω να σταματήσω όποτε θα το λήξω

καλό κουράγιο φίλε
φίλος μου δεν έγινες ποτέ.

 

καλοου.

άτομο αν ατομικό.

τα πόδια μουρλιά ζουνε

στα βήματα μου απάνω ένα γιαρχη 

δυο για πλάκα

τρία και αεροπλάνιασα

γάτες νεκρές παρα πατούν

και σκύλοι

μα δε πέθανε κανένα τους απλ

αποκοιμηθήκαν και οι διαβάτες

τα -προς- περάσαν με θάνατο ψεκασμένα

με γκρι σημάδια τα ρημάδια της πόλης

σημαδεύουν ορδες χουλιγκανων αλμπίνων

ξυριζοφαλακρων με το χέρι το δεξί ψηλά να δείχνει το διάστημα

μάλλον άνθρωποι δεν θαναι

γι αυτο ανθρώπους να σκοτώνουν

είχα σταματήσει να τρώω

κιεκλεισε το στομάχι μου μα τώρα ξεκίνησα πάλι

πρέπει να επανέλθω

για να μπορέσω να αντέξω

όλη αυτή τη μαλακία που υπάρχει.

πρωινή σούπα απο ξενύχτι 

και δε σουπα ακόμα τίποτα

προσπαθώ να ανατομήσω 

μα καταλήγω απλανα ανατιμώ

και το πλάνο πλανεύεται με αεροπλανικούς ρυθμούς

ΚΑΙ ΠΕΦΤΕΙ φ16 που βουλιάζει

εφ τυχως δε πνίγηκε κανείς 

μόνο μια γοργόνα ψοφησε γιατί της έπεσε το φ16 στο κεφάλι

αν ανατομικά μαθαίναμε τα πάντα

όπως οι γιατρίνοι

τα πράματα θαταν πιο απλά

εκεί καρδιά εκεί συκώτι εκεί -ωχ- καρκίνος

διάγνωση 

θεραπεία 

απόγνωση

θεραπεία

αν ατομικά τα βλέπαμε όλα 

το ενα θα ήταν μεγαλύτερο απο το συν άπειρο

μεγαλύτερο απόλα

και οι μαθηματικοί θα χαναν τις δουλειές τους μιας και

θα μετράγαμε τα πάντα ανάποδα

μα έλεος ποιο ναναι το τέλος του απείρου;

και αν δε ξέρουμε που τελειώνει το άπειρο 

μήπως ξέρουμε απο που ξεκινάει;

ποιος ειναι ο τελευταίος γνωστός αριθμός 

πριν τον πρώτο άγνωστο;

θέλω απαντήσεις 

μα αν μου απαντήσεις δε θα θέλω μετά τίποτα

και προτιμώ να θελω παρα να μη θέλω

αρα θέλω να μη μου απαντήσεις

στην ερώτηση που θέλω να σου κάνω

και κάπως έτσι καθημερινοί άνθρωποι

βουλιάζουν σαν φ16 καθημερινά στο μπαραλογισμο

και τρέχουν να ξεφύγουν καθημερινά απο τα μπαρς

μα μπα κάπως μπαρδεμένα τα μπράματα 

αν ήμουν ψάρι

κάθε μέρα θα πάλευα να βγω απο τη γυάλα

αν ήμουν ψάρι 

κάθε νύχτα θα πάλευα έξω από τη γυάλα ναναπνεύσω

αν ήμουν γυάλα 

ποτέ δε θαχα μέσα ψάρια 

αν είχα ψάρια

αναγκαστικά θαγόραζα μια γυάλα.

   "το αιτιατό δεν έχει ίσως πάντα ανάγκη απο αίτιο."
σαντ.

Σκληρή πυρηνικότητα

οι σκληροπυρηνικοί άνθρωποι λένε πως είναι οι αδιάλλακτοι
οι κάθετοι και δυναμικοί

με έναν τρόπο ναι
τους βλέπω γύρω μου
αλλά περισσότερο στη ζωή μου μέσα
ο διαχωρισμός των ανθρώπων με τους οποίους συναναστρέφομαι
δεν είναι οι νωχελικοί και οι σκληροπυρηνικοί
όλως τυχαίως οι πρώτοι με συναντάνε και φεύγουν από μόνοι τους.
η μεγάλη μου κατηγοριοποίηση έγκειται
στους σκληρούς και στους πυρηνικούς.

ωραίοι οι σκληροί
έχουν έναν κυνισμό που τους βοηθάει να επιβιώνουν
επικίνδυνοι οι πυρηνικοί
έχουν μια ενέργεια που όταν εκδηλώνεται
είναι η πιο θανατηφόρα
μπαμ και κάτω κάτι σαν
πουτάνα όλα

ο πυρήνας κρύβει μέσα του όλα τα μυστικά
και όλα αυτά για να τα αντέξεις πρέπει να είσαι σκληρός
γι αυτό και είναι άμεσα συνδεδεμένες οι δυο αυτές λέξεις

γαμώτο όμως
οι βουτυρομπεμπεδες κυριάρχησαν το πλανήτη
τώρα πια ούτε σκληροί ούτε πυρηνικοί
μόνο ρομπότ
όχι
όχι στα ρομπότ
πες το ποίημα

είμαι ένας αστροναύτης στο πλανήτη σας

είμαι το χέρι σου που το τσίμπησε κουνούπι

είμαι η ούπα που χρειάζεσαι

για να βάλεις τη βίδα που σου λάσκαρε

είμαι η Κυριακή που δεν ήλπιζε στη δευτέρα 

είμαι η δεύτερη που θαθελε να είναι η πρώτη.

δεν είμαι τίποτα
είμαι τα ποτά που ήπιες,μέθυσες και έφαγες σούπα το πρωί
είμαι η γροθιά που έριξες στο τοίχο νευριασμένος
είμαι αυτό που ήμουν τότε που ήθελα να γίνω
αυτό που είμαι τώρα

πες το ποίημα
πες το με σκληρά λόγια
μέσω πυρηνικής φυσικής
πες το να γεμίσει ο πλανήτης με πολλαπλάσια της Χιροσίμα
η τερατογέννηση
δεν είναι δυο κεφάλια και τρία χέρια

είναι το μυαλό που ήδη κουβαλάν στους δρόμους
άνθρωποι σκληροπυρηνικοί
σαν αυτούς και εκείνους
σαν εσένα
και μένα.

όλα καλά θα πάνκ.

όλο εξυπνάδες να κι άλλη μια
να δες
ξύπνησα και η μέρα ήταν άλλη, δηλαδή
δεν ήταν η χθεσινή
ήταν άλλη.
ζω σε χώρα που στα μπουζούκια
τα λουλούδια προέρχονται από τα νεκροταφεία
και τα μπουρδέλα απαγορεύονται
σέκταση πέντε χιλιόμέτρων από τις εκκλησίες
τώρα αν οι εκκλησίες ή τα μπουρδέλα το ζήτησαν αυτό(;)
δε το ξέρω

τα πιτσιρίκια πνιγμένα στο νερό
τραγουδάνε τα τραγούδια
που δε πρόλαβαν να μαθουν απέξω
κόσμος
απόκοσμος

η καταστροφή θα έρθει από τα μέσα
και δεν θα μιλάει ούτε ισπανικά ούτε αγγλικά
και στα μπάρς ακόμα παίζουν αγγελάκα
και η εξεταστική παίζει τους φοιτητές κουκλοθέατρο
κόπηκες με 8 πέρασες με 4
στα τέσσερα
οι περιπτεράδες ακόμα γκρινιάζουν πως μας γαμάνε κοινωνικά από το κώλο

εντάξει δε λέω ζοριζόμαστε
αλλά κι από το κώλο μια χαρά είναι
θεστο το καλύτερα ρε περιπτερά
θεστο καλύτερα
και δώσμου τα τσιγάρα μου

είμαι σίγουρη πως
έχω να καπνίσω πολλά ακόμα διαβάζοντας αποθαρρυντικά
οικονομικοκοινωνικοπολιτικα αρθράκια
καλογραμμένα απο κακοδιαβασμένους δημοσιογράφους

ξέρω πως ακούγομαι αποθαρρυντική
μα αλήθεια δεν άγχομαι
απλά αγχώνομαι
και στο τέλος στις πλατείες
θα χτυπιούνται όλοι mosh pit
σε πανκ μελωδίες ευγενικά επιθετικοί
αχ συγνώμη που σεζμπρωξα
είναι που παίζει πανκ
και έτσι εκτονώνομαι

καληνύχτα κόσμε
ή και καλημέρα
αν ήσουν γυναίκα
κάπου τώρα χρονικά θα ήσουν στην εμμηνόπαυση
και ξέρεις τι σημαίνει αυτό...

μετά γαμήσια χωρίς άγχος

αλλά ούτε και αναπαραγω Γη

μετά τη βάση, μετάβαση.

η μετάβαση ,

από το φλέμα στη μύξα, είναι δύσκολη υπόθεση .

συνήθως βοηθάνε τα σιρόπια σε όλη αυτή τη διαδικασία.

αυτά που σου λέω τώρα, από κάπου βγαίνουν

και επειδή είμαι άρρωστη

αρα και αυτά, είναι άρρωστα,

αλλά θέλω να πιστεύω πως αυτά που έχω μέσα μου, είναι υγιεί.

ο κόσμος όμως, είναι όντως άρρωστος,

αφού χαλάει τα χρήματα του σε φαρμακεία.

τα φαρμακεία έχουν ένα κοινό αποδεκτό λογότυπο ,
έναν σταυρό

ο οποίος είναι ξεκάθαρα, χριστιανικό σύμβολο.

αυτό κι αν είναι άρρωστο.

δηλαδή,

ο χριστός γιατρεύει και ο βούδας όχι;

εντάξει ο βούδας με τόσο λίπος από κάτι θα πάσχει σίγουρα,

δεν ήταν καλό παράδειγμα

ο βήχας δε κρύβεται ,είναι σα τη γκαβλα

και η γκαβλα σαν αποτέλεσμα έχει κάτι που φτύνει.

γενικά, να επιτρέπετε σε όλα τα υγρά που έχετε μέσα σας

να βγαίνουν προς τα έξω,

είναι απόλυτα υγιές.

έχω ώρες τώρα,

που παλεύω με τον βήχα μου, που παλεύει με τα τσιγάρα που έκανα σήμερα,

η μετάβαση .

το να ξεφύγεις από οτιδήποτε άρρωστο,

(μμμ  μη το πάω στα τετριμμένα)

έχει να κάνει με τη συλλογιστική που αναδιπλώνεις,

πάνω σε τετριμμένα ζητήματα.

όσο δέχεσαι μια συγκεκριμένη πραγματικότητα και ζεις μέσα σε αυτή,

αυτή άθελα σου, μετατρέπεται (από σένα και μόνο)

σε μια φυσική κατάσταση,

η οποία όμως, είναι φυσιολογική μόνο για σένα.

οι μύξες είναι άλλο θέμα, θα μου πεις

κι όμως (θα σου πω εγώ).

η αρρώστια, είναι μια υγιής κατάσταση

μιας και η προβληματικότητα στο εσωτερικό,

έχει μια κάποια εκδήλωση ,
πες το μύξα, πες το βήχα.

η ίδια η εκδήλωση της αρρώστιας,

η εξωτερίκευση του προβλήματος του μέσα,

είναι μια λογική αντίδραση σε ένα προβλημα.

άρα αφού η αντίδραση του οργανισμό στην αρρώστια μέσω του βήχα

έχει υγιή έκφανση,

μπορούμε να πούμε πως
υπάρχει ελπίδα στη μετάβαση.

δεν ξέρω αν τα λόγια μου έχουν συνοχή

αλλά εγώ σίγουρα πάσχω από συνάχι.

αν συνεχίσετε να διαβάζετε λίγο ακόμα ,

δεν μπορώ να σας εγγυηθώ
ότι δε θα κολλήσετε και σεις.

περαστικά σας, αν την πατήσατε ήδη
και μη ξεχνάτε,
υπάρχει ελπίδα στη μετάβαση.

ΜΙΛΗσεμου.

αστικοί αστακοί.

τα καλοκαίρια οι πόλεις γεμίζουν
με αστικούς αστακούς
είναι αυτοί οι άνθρωποι
οι διαρκώς κόκκινοι και ιδρωμένοι
σκουπίζουν το μέτωπο τους με χαρτοπετσέτες χαρτομάντηλα χαρτί κουζίνας
με οτιδήποτε
ακόμα και σερβιέτα αν τους δώσεις θα τη χρησιμοποιήσουν.
σπανίως οι αστικοί αστακοί έχουν χιούμορ
και μάλιστα ακόμα και να βρεις έναν, θα έχει αυτό που λέμε
κακό χιούμορ
θα σου μιλήσει για τον καιρό
για τον τσίπρα
για τον ξάδελφό του από το χωριό
για έναν φίλο από την Αθήνα
και μετά πάλι για τον καιρό
συγκεκριμένα για τον καύσωνα
κοινώς
η συναναστροφή με τους αστικούς αστακούς
είναι το καλύτερο παράδειγμα
ανθρώπινης επιφανειακής επικοινωνίας
που θα μπορούσες να βρεις.

φέτος το καλοκαίρι πολλά τα μεροκάματα
μας έχει καταπιεί η πόλη
ξυπνάω τα πρωινά και τρέχω στο καθρέφτη
φοβάμαι μη ξυπνήσω αστικός αστακός ενώ κοιμήθηκα άνθρωπος
ανάθεμα τον Κάφκα και τη μεταμόρφωση του
που τρέφει καθημερινά αυτή μου την ανησυχία

φέτος το καλοκαίρι
δεν έχει θάλασσες και ηλιοβασιλέματα
ούτε μαγιό ούτε τεκίλες σανραιζ

φέτος το καλοκαίρι
το μόνο πράγμα πάνω μου που κάνει διακοπές
είναι το μυαλό μου τα λεπτά που σε χαζεύω
ενώ σερβίρεις ούζα και μπύρες
σενα μάτσο αστικούς αστακούς

εσύ να τους ρωτάς ¨που να σας τα αφήσω;"
κι αυτοί αδιάφορα να σου απαντάνε "άστα κει".

δε γκάνι.

συμβουλές όταν σε ακουμπάνε με πιστόλι στο κρόταφο

τρόπος διαφυγής πρώτος.

με αργές κινήσεις σηκώνουμε το χέρι που αγαπάμε περισσότερο και που μπορούμε να χειριστούμε καλύτερα.εννοώ ,πως αν είμαστε αριστερόχειρες σηκώνουμε το αριστερό ,ενώ αν δεν είμαστε αριστερόχειρες σηκώνουμε το δεξί.αν είμαστε αμφίχειρες και μπορούμε να χειριστούμε εξίσου καλά και τα δυο μας χέρια, καλό θα ήταν να χρησιμοποιήσουμε το χέρι με το οποίο αυνανιζόμαστε συνήθως, μιας και το χέρι αυτό μας έχει προσφέρει πολλές ικανοποιήσεις και ελπίζουμε πως θα το κάνει για ακόμα μια φορά.

σηκώνουμε λοιπόν το χέρι που αποφασίσαμε και με αργές κινήσεις αρχίζουμε να χαϊδεύουμε το ξένο χέρι.ξεκινάμε να μιλάμε αργά καθαρά και τρυφερά χωρίς να κοιτάξουμε τον άνθρωπο με το πιστόλι.του εξηγούμε πως όλα λύνονται και πως δεν χρειάζονται υπερβολές. πως ένα όπλο στον κρόταφο είναι μια ακραία επιθετική συμπεριφορά και του δίνουμε λόγους ορθολογιστικούς, για να μην επιμείνει. σιγά σιγά αρχίζουμε την επίκληση στο συναίσθημα.σχεδόν πάντα πιάνει.αλλά όχι δάκρυα.μόνο λέξεις.του εξηγούμε πως η μαμά του δε θα ήταν καθόλου περήφανη γι αυτόν αν ήξερε πως παίζει με όπλα και πως έχει δολοφονικές τάσεις.του μιλάμε  για τη θερμοκρασία και την υγρασία των φυλακών και τονίζουμε πως εκεί μέσα θα αναγκαστεί να κάνει παρέα με ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με αυτόν. με εγκληματίες που θα του μιλάνε άσχημα και πως όταν θα βγει από εκεί μέσα, θα είναι ένα μηδενικό με πόδια απέναντι στη κοινωνία.προσοχή.όλα αυτά πρέπεινα ακουστούν καλοπροαίρετα και ο τόνος που λέγονται φιλικός. σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να νευριάσουμε τον άνθρωπο με το πιστόλι περισσότερο απ όσο είναι ήδη.σκοπός μας είναι να νοιώσουμε το πιστόλι να χαλαρώνει στον κρόταφό μας και να απομακρύνεται αργά από τον στόχο του.δηλαδή απο εμάς.

τρόπος διαφυγής δεύτερος.

βγάζουμε με αργές κινήσεις το κινητό μας από τη τσέπη και χωρίς να δίνουμε την παραμικρή εντύπωση ανησυχίας.μπαίνουμε στα μηνύματά μας και συντάσσουμε ένα καινούριο.πληκτρολογούμε κάτι του τύπου "<3" ή κάτι του τύπου " :) ".
προσπαθούμε να φανούμε συμπαθητικοί και χαριτωμένοι μέσω των μηνυμάτων μας στο άνθρωπο που μας απειλεί.καλό θα ήταν να μη γράψουμε κάποιου είδους κειμένου και να περιοριστούμε σε εικονικά ιμότιονς.αυτό θα το συμβούλευα μιας και η ερμηνεία των μηνυμάτων είναι περίεργη υπόθεση. δεν περιέχουν καμία ακουστικότητα και μπορούν να ερμηνευτούν απο διαφορετικούς ανθρώπους με διαφορετικούς τρόπους και αυτή η στιγμή σίγουρα δεν πρέπει να ρισκάρουμε. δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να παρερμηνευτούν οι φιλικές μας προθέσεις από τον άνθρωπο με το πιστόλι.όταν στείλουμε το μήνυμα θα ακουστεί ο ήχος από το κινητό που θα χτυπήσει.το χέρι του θα κατέβει μηχανικά για να τοπιάσει και εμείς ελπίζουμε οτι αφού το κάνει θα χαμογελάσει γλυκά σε εμάς, μετανιωμένος από τη συμπεριφορά του.

τρόπος διαφυγής τρίτος
και τελευταίος.

αυτός ο τρόπος διαφυγής είναι αρκετά διαφορετικός από τους άλλους.απαιτεί απο εμάς μια άλλη κοσμοθεωρία απο αυτήν που μέχρι τώρα εφαρμόζαμε σε όλα τα χρόνια της ζωής μας. αυτός ο τρόπος διαφυγής, μας θέλει έτοιμους να συμφιλιωθούμε με τη μοίρα και να γειώσουμε την σημασία του αισθήματος επιβίωσης που μια ζωή μας στοιχειώνει.
ο τρόπος αυτός έχει να κάνει
με μια μόνο κίνηση και με μια μόνο λέξη.
γυρνάμε και κοιτάμε τον άνθρωπο με το όπλο στα μάτια. τόσο βαθιά όσο να νοιώσουμε τους εγκεφάλους μας να ενώνονται.με καλή άρθρωση και δυνατή φωνή του λέμε αργά
"πάτα"
τώρα ναι, το αποτέλεσμα είναι μεγάλη κουβέντα.
μπορεί να πατήσει τη σκανδάλη,
αλλά μπορεί και όχι.

η εντύπωση που μπορείς να δώσεις σε κάποιον πως είσαι έτοιμος να πεθάνεις, δίνει την εντύπωση στον ίδιο τον θάνατο, πως δε χρειάζεται να σε αγγίξει.η αποδόμηση της ύπαρξης και η συμφιλίωση με το εφήμερο, είναι ο μοναδικός τρόπος να ζήσεις χωρίς να πεθάνεις, μια μικρή στιγμή θανάτου.ο θάνατος είναι το μόνο αίσθημα που δεν μπόρεσε κανείς να το βιώσει ζωντανός

οι τρόποι διαφυγής έχουν να κάνουν με την απόδραση μας απο μια γενικότερη ανεπιθύμητη κατάσταση,
αν μετατρέψουμε το ανεπιθύμητο στοιχείο σε κάτι, όχι αναγκαστικά επιθυμητό, αλλά αδιάφορο, τότε ίσως να μπορέσουμε να νοιώσουμε στα αλήθεια αυτό που λέμε, ζωή.
το ρίσκο, είναι η μοναδική ουσιαστική αντιμετώπιση στο σκοτάδι της καθημερινότητας.
αν το ρίσκο τονομάζεις τρέλα

ας γίνουμε τρελοί
αν το ρίσκο τονομάζεις αυτοκτονία
καλύτερα άνθρωποι να αυτοκτονούν, παρα να σκοτώνονται
κι όπως έλεγε ένα στένσιλ, στη γειτονιά μου κάποτε

αφού δεν αυτοκτονείς
γιατί δε ζεις;

ex ουσία.

έχω καταφέρει

ώρες τώρα να κρατήσω το στόμα μου

σε μια μισάνοιχτη κατάσταση

ή και μισόκλειστη κατάσταση ανάλογα

πως το βλέπεις.

Έτσι έχω καταφέρει να βγάζω ημιτελείς λέξεις

από μέσα.

μισοτελειωμένες ή μισοξεκινημενες.

Έτσι έχω καταφέρει

να αφήνω τη φαντασία των ακροατών μου

να κινηθεί ελεύθερα στο χώρο.

Έχω καταφέρει να λέω αυτό που θέλω 

με έναν τρόπο που δίνει την ευκαιρία

στους ακροατές μου να καταλαβαίνουν

ο,τι θέλουν αυτοί να καταλάβουν

αν θέλουν να το καταλάβουν και για όσο.

ετσι εχω καταφέρει να 

αποστασιοποιηθώ στο περίπου

από την επικοινωνία μου με τους ακροατές μου

μιας και απο τη στιγμη που

υποθέτουν αυτο που λεω και δεν το ακούνε

δημιουργείται ενας οριοθετημένος διάλογος.

Έτσι έχω καταφέρει 

να δημιούργησω χάσμα ανάμεσα σε μένα 

και τους ακροατές μου

δημιουργώντας τους την περιέργεια του τι είναι αυτό

που λέω τελικά

και πόσο καλά μαντέψατε τις λέξεις που χρησιμοποίησα.

Ετσι έχω καταφέρει να εξιταρω τους ακροατες μου

και να αναρωτιούνται πόσο καλά με ξέρουν 

και αν καταλαβαίνουν όντως αυτο που θέλω να πώ.

Έτσι έχω καταφέρει

να έχω το πάνω χέρι στη σχέση μου με τους ακροατές μου

και να τους δημιουργώ μια κάποια νευρικότητα

μιας και νοιώθουν στο περίπου

εκτεθειμένοι απέναντι μου.

Έτσι έχω καταφέρει να τους επηρεάζω ψυχικά

με έναν τρόπο που δεν μπορούν ακριβώς να με κατηγορήσουν

αφού αυτοί επέλεξαν να μπουν σαυτη τη διαδικασία

χωρις εγώ να αναγκασω κανέναν.

Έτσι έχω καταφέρει να είμαι χειριστική και αθώα ταυτόχρονα

και οι ακροατές μου γεμάτοι με απορία και σύγχυση.

κλείνω το στόμα μου

αυτή  η συνειδητοποίηση δε μου ταιριάζει

τα παιχνίδια εξουσίας 

μετατρέπουν το συναίσθημα σε έμμονη ιδέα

και αυτό δεν είναι και πολύ καλή ιδέα

εκτός κι αν θέλεις να ζήσεις καμία σαπουνόπερα

ωραιες και οι σαπουνοπερες

αλλα καποια στιγμη βαριέσαι.

γάτες και νιπτήρες.

πήγα στον νιπτήρα και έπλυνα τη μούρη μου

μαλακίες περιττές κινήσεις

το ξενύχτι έχει διεισδύσει μέσα στους πόρους

κι εγώ έχω πορωθεί με το ξενύχτι

οι γατες καυλωνουνε εξω απο το παράθυρο

και ουρλιάζουν

τα νεύρα μου σήμερα

ειναι αυξημενα

τακουω και τα λεω μόνη μου

σεμένα

μαλάκα αποκλείεται αυτές ναναι γάτες

σίγουρα ειναι οργασμός

νοιωθω ενα μουδιασμα

στο κεφάλι μου μέσα

δε ξερω τι μου γίνεται λέω

δε ξερω τι μου γίνεται ρε ξαναλέω

ξέρεις 

τέτοια απο εκείνα τα ετσι

που λεμε δυνατά για να τ ακουσουμεστω

στον δρόμο το νιαούρισμα έσβησε

μπορεί ναταν γάτα

μπορεί να ηταν γυναίκα

αλλά μπορεί ναταν και το κεφάλι μου

τηλέφωνο πάλι 

ελα είμαι εκει πάω

σφηνάκια δυο

δε πινω ξίδια τακοψα μεγάλε

ελα ρε που τα κοψες

κατάλαβες; τους λέω δε πίνω ξίδια

δε με πιστεύουνε βάζουν σφηνάκια

και μετα εγώ αναγκάζομαι να τα πιω

για να μην είμαι κιαγενής

γυρνάω και οι γάτες 

έχουν εκσεφτονιστει τελείως

το ζουν μπροντγουευ

πήγα στο νιπτήρα κι έπλυνα τη μούρη μου

ευτυχώς σκέφτηκα

που δεν ήταν στο μυαλό μου όλο αυτό

και για μια στιγμή

έκανα να τις ακούσω

μπα

γυναίκα είναι.

he.

η φαςη είναι αποχή
απο x
F(x) = τίποτα
τί ποτά;
ρε αι στη F(x)

χαμός.

μου πεσε ο δίσκος χάμω

γελάω και πέφτω μεθυσμένη χάμω

γελάω και πέφτουν οι σταγόνες της βρόχας χάμω

γελάω και τα άπλυτα τα ρούχα μαζεύτηκαν πολλά στη γωνία χάμω

γελάω και σου γράφω μα μετά το κινητό ταφήνω χάμω

γελάω και με πήρε ο ύπνος στα πατώματα χάμω

γελάω και τις συνέπειες του λάθους σου τις παρατάω χάμω

γελάω και την σχέση πάθους σου την βρίσκω χάμω

γελάω και τη μαζεύω τη βάζω στη τσέπη του μπλου τζιν χάμω

γελάω και παραγγέλνω για πρώτη φορά τζιν μα το χύνω χάμω

γελάω και χορεύω σαν να μην υπάρχει αύριο στο χωροχρόνο χάμω

γελάω μα το αύριο υπάρχει και με βρίσκει μένα κεφάλι χάμω

γελάω από το χανγκοβερ κουμπώνω ένα ντεπον που πρώτα πέφτει χάμω

γελάω και αναρωτιέμαι πως περνάς κιαν είσαι σκόρπιος χάμω

γελάω από το τάιμινγκ που επιμένει να μας ρίχνει χάμω

γελάω και το καλύτερο είναι πως συνεχίζω να σε σκέφτομαι και να χαμο

γελάω.

όντως.

κατηγοριοποίηση

σε κάθε κατηγορία με πίεση

χωρίς ποίηση κατά της αποποίησης πόνου

παραποίηση της κάθε δήλωσης

της κάθε ίωσις

συναισθηματικής αναισθησίας

μέσω οποιασδήποτε ουσίας

απουσίας μέρες τόσες

πόσες λέξεις καμία γνώση

διάγνωση προβλήματος 

αποτέλεσμα η απόγνωση

τέλεσα βιομηχανική γραφή

εργοστασίου από του οποίου

απελασα μεγάλη ποσότητα σεροτονίνη

από τον οργανισμό μου

και χωρίς τίποτα να μου χει μείνει

μ αποτελείωσα

θέλω να γλείψω τα πιο σκοτεινά σημεία της σκιάς σου

σ αποτελείωσα.

ένας στο αποδίπλα σκαμπό

φώναξε πως

"όποιος δεν έχει πονέσει

καλά να πάθει"

όντως

μου πεσε η κάφτρα στο μπούτι από τα γέλια

τελευταίο πλάνο 

                  πάνω στο καλσόν μου

που τουφυγενας 

πόντος.

ποτέ δε μαρεσε και πολύ αυτό το καλσόν

παρεμπιπτόντως.

*

θάθελα να σε πάρω ένα τηλέφωνο
αλλά η φωνή σου δε μου λειψε καθόλου
σε σχέση μόλα τάλλα.

λιώνουν.

ξύπνησα και πάλι πέντε παρα τέταρτο

αουα

σκέψη που ορίζεται λέξη με τη λέξη

έλξη που δε χρειάστηκε περιττή σκέψη

μια μπύρα που σε μέθυσε πιο πολύ αποτι νόμιζες

βουτάω στο μυαλό σου

και το βρίσκω να με σκέφτεται

δέκα λεπτά μετά

ακόμα είναι πέντε παρατεταρτο

                                   τετ α τετ με τον ήλιο 

βγήκα απο το σπίτι

        ο κόσμος φορά

για μια ακόμα φορά γυαλιά ηλίου

ο έρωτας τυφλώνει

είκοσι λεπτά μετά και η ώρα είναι 5παρατεταρτο

προσπέρασα μια γριά

πουταν

με το ένα πόδι στο έδαφος

με το άλλο πόδι στον τάφο

                               τα φόντα
ίσα ίσα που τα τηρούσε.

γιατί το λέω αυτό;

έτσι
και με κάτι τέτοια

ο λόγος μου έχει

έναν λόγο παραπάνω για να λέγεται

τι ώρα είναι ρωτάει η γρια

κοιτάω/5 παρα τεταρτο λεω

χτύπησε το τηλέφωνο

κιένα δεκάλεπτο μετά η ώρα είναι 5 παρα 5

κέρνα 

ω χαμόγελα

άλλωστε λικά

είμαι πάντα καλά 

εκτός από κάποιες φορές που είμαι καλύτερα

έξι το απόγευμα πλέον

κόσμε φόρα τα γυαλιά σου

αλλάζω τα μότα σου

όλα τα ωραία κάποτε τε
όλα τα ωραία κάπου  τε
λειώνουν.

κο μπλε.

άπνοια ύπνου αϋπνία

μια ώρα 

δυο ώρες

τρεις

το ένα και το ίδιο.

θα κάνω ένα τσιγάρο και μετά θα κοιμηθώ

θα κοιμηθώ αλλά θα κάνω πρώτα ένα τσιγάρο

και πάει 

κλαίγοντας.

αλλά το κρεβάτι ,κρεβάτι

άλλοι πνίγονται στις μπλε θάλασσες

και μας μας

τρώνε τα ψυχολογικά μας

ή καλύτερα τα ψυχοπαράλογά μας.

τρία λεπτά ακόμα και

δυο ανάσες

εγώ εισπνέω εδώ

εσύ εκπνέεις την ανάσα μου εκεί.

τρία δυο ένα 

μείον μια νύχτα

μείον δυο 

και τρεις

ξυπνάς το πρωί άλλος

το βράδυ είσαι πάλι εσύ

έμπλεξα

μπλέκω μπλεκό κομπλέ μπλε.

μπλε θάλασσες

μείον μια ώρα

μείον δυο ανάσες

μείον τρία τσιγάρα

μείον

ένα καρο άνθρωποι

που δε πρόλαβαν βγούνε στη στεριά.

κι εμείς που ξέρουμε κολύμπι

υποτίθεται

πνιγόμαστε στις σκέψεις μας.

ΠΑράλληλη πραγματικότητα

ΠΑράλογη παλίρΡΟΙΑ

παπάρια.

ανα στάσου.

όλο αυτό το πράμα της ανάστασης πολύ με μπερδεύει.

ας πούμε 

άραγε ποια στάση είναι αυτή(;)

και

άραγε τι στάση κρατάει(;)

ο άλλος ανα στήνεται

κι εγώ να ανα στάζω.

λαμπ αδειάζω.

.

.

............

.

.

.

.

.

.

τακ τακ τικ τακ

ξημερώματα στο καναπέ μου

και ακούγεται μόνο ένα τακ τακ τακ

ο αποπάνω πάλι θα τη παίζει

ακούμπησα έναν μετρονόμο

πάνω στο τραπέζι

κι έπιασα το τέμπο.

ωραία μαλακία σκέφτηκα

στην ώρα της

λίγα λεπτά μετά ο αποπάνω τελείωσε

και με άφησε μόνη μου με τον μετρονόμο

πήρα μια βαθιά ανάσα

κατάπια όσο σάλιο είχα μες στο στόμα μου

κι ετοιμάστηκα για μια γερή ταχυπαλμία

τικ τακ τικ τακ
μεπιασε το πρωινό άγχος στο στομάχι μέσα
μετρονόμος σφυγμός ένα
τικ τακ τικ τακ

μερικές φορές θα ήθελα η καρδιά μου

να είχε λίγο τακτ.

σκατα

είναι στα χέρια μας να φτιάχνουμε τις μέρες μας.
λόγια σφαίρες
πυροβόλησες γκάου
άσε κάτω το γκάνι
δεν γκάνει άστο κάτω τοπλο
σαγκάι ώρα τόσο
σαν τι;εννοώ
κανείς δεν ξέρει κανέναν τελικά

μπήκα στο σπίτι κιεβγαλα
την μάσκα ασκατα σκέφτηκα
δεν σκατά λαβαίνω
κι εβγαλα απτη τσέπη τοπλο
μου ριξα στο κεφάλι
ήθελα να βάψω κόκκινο το ταβάνι
μα βαρέθηκα να πάρω χρώμα πλαστικό
πλαστικοποίησα τις καλύτερες μου ιδέες
και τις έβαλα καλά αεροστεγώς κλεισμένες στη κατάψυξη
τωρα ενταξει μπορώ να
γκαου
με πυροβόλησα με γκανι
τα λέω σκληρα
και ξερω πως δεν γκανει

τα παμε
τάπα μετά και δεν σκαταλαβαινω

κοπέλα βρέθηκε στο πεζοδρόμιο
να πυροβολάει σκληρά λόγια
να σκοτώνει κόσμο
τις ριξαν κανα δυο και τρεις σταυτι
μαυτη δε πεθαίνει
μάλλον θαχε ηδη πριν

κατάθλιψη
ακόμα ένας πιλότος εδάφους με κατάθλιψη
μας πήρε στο λαιμό του
που; στον λαιμό του
του του του
ένα ασθενοφόρο ήρθε άνοιξε τις πόρτες
καιαντι για νοσοκομες ξεχείλισε ο δρόμος με
ομοιοπαθητικούς
κιαυτη να τους κοιτάζει σα χαζή
με το γκανι γκαου
ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΗΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ
κετσι
βλέπεις αυτοί είναι σαν τις νεράιδες
καθε φορα που κάποιος
δηλωνει πως δεν πιστεύει
ενας ομοιοπαθητικός πεθαίνει

τώρα πια αυτή όμως πιστεύει
πυροβολάει στο κεφάλι της
γκαου σκληρά λόγια
και τσακ μπαμ
σταματάει να πονάει στη καρδιά
ομοίως πια παθητική
ξεκίνησε νεκρή να πιστεύει
στην ομοιοπαθητική
γκαου
έξυπνο κολπάκι
της κόστισε πολλά
γκάου
μείον ένας άνθρωπος η γη γκαου
συν μια γκαου γκόμενα ο κόσμος.

μπιτ λ(ε)ς.

εφτά δις άνθρωποι πάνω στη γη
όλοι τρώνε και κοιμούνται
οι καρδιές ρολόγια
σε αντίστροφο χρόνο
ζωντανοί σήμερα νεκροί κάποτε
ή μήπως
ζωντανοί κάποτε νεκροί τώρα;
η ευρώπη συνεχίζει να ξερνάει
κλειδιά κινητό και κέρματα
αίματα
σήμερα ξύπνησα μικρή
πολύ μικρή ίσα που με βλέπεις
αν σηκωθώ στις μύτες
ίσως να μπορέσω να πλύνω τα χέρια στον νιπτήρα
πλένω,πλένω
με μανία τα χέρια μου
μαυτά δε καθαρίζουν
νοιώθω τα χέρια μου ένοχα
για όλους τους νεκρούς του κόσμου
μα δεν τους σκότωσα εγώ γαμώτο
και το κεφάλι
μου μουδιασμένο
αδειασμένο
καταφέραμε να παγιώσουμε/παγώσουμε/γειώσουμε
την φαντασία μου.
σήμερα δεν έχω ωραία λόγια
σήμερα ξύπνησα μικρή
πολύ μικρή ίσα που με βλέπεις
αν σηκώσω τα χέρια μου ψηλά
ίσως και να με δει ο μπάρμαν
στο τέλος της μέρας η σκιά μου
θα μοιάζει πιο πραγματική
και από μένα την ίδια.
σήμερα ξύπνησα μικρή
πολύ μικρή ίσα που με νιώθεις
θα φταίει
που χθες με πήρε ο ύπνος
μέσα στο πλυντήριο

και πάλι δεν καθάρισα.

Ανοιχτή επιστολή στον σκύλο μου.

μόλις ξύπνησα.είσαι κάπου πάνω στον καναπέ σε μια στάση ανάσκελα ανάποδα και το ένα πόδι μπλεγμένο στα μαξιλάρια.κοιμάσαι.πάλι. δεν κάνεις τίποτα άλλο. συνέχεια κοιμάσαι.

σε κοιτάω. γελάω. ψιθυρίζω ένα μικρό "έλεος¨.

πάω να κατουρήσω και δεν ξυπνάς ούτε από το καζανάκι.

το ραντεβού μας είναι στην κουζίνα πέντε λεπτά μετά.

στη πρώτη τζούρα του καφέ σε βλέπω να στέκεσαι στη πόρτα και να τεντώνεσαι.

σαν γάτα κάνεις ρε φλώρε.σου λέω.

ναι άντε έλα,καλημέρα.σου λέω.

χθες σε πήρα μαζί στο μαγαζί που βγήκα με μια φίλη.

εκεί όπου βγαίνω και σε αφήνω τόσες ώρες στο σπίτι μόνο σου.

ναι εκεί είμαι συνήθως.

δεν σαρέσει; δεν με νοιάζει.

σε χάιδεψαν καμιά τριανταριά άτομα μπορώ να πω

πως μερικούς από αυτούς που μου έπιασαν κουβέντα

τους έστειλα σε σένα για να με αφήσουν ήσυχη.

ναι σε χρησιμοποίησα.

παρατηρούσες το μέρος σαν να ήσουν κανας μπαμπάς που τσέκαρε σε τι μαγαζιά βγαίνει η κόρη του.

έλα τώρα είσαι επικριτικός πολλές φορές αλλά μόνο με μένα/μη λες ψέματα.

άργησα πολύ να σου φέρω κανα μπολ με νερό

το ξέχασα και εσύ μετά κράταγες μούτρα που δεν το κανα νωρίτερα

δεν ήπιες ούτε σταγόνα ρε μαλακισμένο.

τη φίλη μου τη θυμάσαι;

ήθελε να κεράσει χθες

πήρε αβάνες εφτάρες ήπιε μια γουλιά άντε δυο κι εγκατέλειψε.

και κάπως έτσι μείναμε τα δυο μας τα ξημερώματα όσο το πιερό έκλεινε

εμείς και δυο αβάνες εφτάρες ποτά.

θα σου δινα τη μια αλλά ήθελα να την πιω.

και φύγαμε παρέα εσύ ο συνοδός μου κι εγώ η αφέντρα.

πήγαμε στο πάρκο στις 7 το πρωί.εσύ νόμιζες πως εγώ σε σκέφτηκα

αλλά εγώ ήθελα να πάρω τσιγάρα από το περίπτερο στη γωνία.

κάτσαμε λίγο στο πρωινό φως.κατούρησες όλο το πάρκο

που μη λέμε ψέματα πάλι

δεν κατουράς μετά από ένα σημείο

απλά σηκώνεις το πόδι και με κοιτάς με ένα βλέμμα 

του τύπου "σε κατουράω".

ήρθες κι έκατσες πάνω στο παγκάκι δίπλα μου όσο κάπνιζα

σε κοίταξα  με κοίταξες

όχι δεν φιληθήκαμε αυτό έλειπε

σε κοίταξα και τα μάτια σου ήταν πιο μπλε απο ποτέ.

απο τον καταρράκτη σκουντάς πάνω στα έπιπλα.

ήσουν μια μαύρη μουντζούρα με μπλε μάτια στον ήλιο

και με κοίταγες και σε κοίταγα

παιχνίδι ποιος θα γελάσει πρώτος.

γελάσαμε και οι δυο 

και στις 7 τα ξημερώματα έσπασα 

σε χάιδεψα το ξέρω

όταν κλείνομαι στο σπίτι για μέρες

εσύ με βγάζεις βόλτες όχι εγώ κι αν δεν με δεις να τρώω

μιας και βλέπεις οτι το ξεχνάω δεν τρως ούτε εσύ 

ψυχολογικός εκβιασμός λέγεται αυτό

και πίνεις νερό και έρχεσαι να μου το δείξεις να μου πεις

πιες νερό σήμερα δεν ήπιες νερό.

σε χάιδευα ώρα στο πάρκο

το ξέρω το κάνω πιο σπάνια από όλους κι από κάποτε

βλέπεις δεν ζήτησα ποτέ να σε έχω ακριβώς ,κάπως αναγκάστηκα

κι εσύ ποτέ δεν φανταζόσουν 

πως δώδεκα χρόνια μετά θα κατέληγες μαζί μου.

και σιγά που ήθελες κι εσύ .

φύγαμε μεταφορικά αγκαλιασμένοι για το σπίτι.

συγνώμη που δεν είμαι συνέχεια από πάνω σου να σου πετάω μπαλάκια

και να σε ρωτάω που ξύνεσαι για να σε ξύσω

μαζί μου έχεις αλλάξει πέντε σπίτια

έχεις αργήσει να πάρεις τα φάρμακα και τα χάπια σου

και κάθε τόσο εισβάλει κόσμος άγνωστος στο σπίτι

κι εσύ πρέπει να κοινωνικοποιήθεις ενώ βαριέσαι.

σε πατάω συχνά πριν βάλω τους φακούς μου αφού δεν σε βλέπω

είσαι σκοτεινός τύπος.

καταλήξαμε μαζί

μερικές φορές περνάμε ωραία

εσύ με τους ύπνους σου κι εγώ με τα δικά μου

μερικές φορές περνάμε άσχημα

εσύ βρωμάς θάνατο κι εγώ με τα δικά μου.

δεν σου γράφω αυτή την επιστολή

για να υποσχεθώ ολοκληρωτικές αλλαγές στη συμπεριφορά μου

άλλωστε ποιος μπορεί να υποσχεθεί κάτι τέτοιο σε αυτή τη ζωή;

μπα δεν πιστεύω καν σε αυτές άρα όχι.

σου γράφω αυτή την επιστολή για να σου πω πως

ώρες ώρες μου σπάς τα νεύρα

αλλά αν θες ψήσου να μη πας πουθενά.

σαγαπάω σκύλε.και δεν στο δείχνω πολύ είναι

γιατί θέλω να μην χρειάζεται να σου επιβεβαιώνω συνέχεια πως το κάνω

δεν θέλω τέτοιες σχέσεις ρε σκύλε άσε που

το ξέρω οτι το ξέρεις

αφού εγώ σε βγάζω εγώ σε ταΐζω εγώ σε στεγνώνω με το πιστολάκι όταν βρέχει

εγώ σε κάνω μπάνιο εγώ σου λεω να κάτσεις δίπλα μου στον καναπέ

στο δικό μου δωμάτιο κοιμάσαι εγώ σε πάω στον γιατρό.

εσύ απλά υπάρχεις

όπως το πορτατίφ στο γραφείο απάνω.

δηλαδή είσαι τόσο γαμάτος

που εμένα μου φτάνει και μόνο που υπάρχεις/είναι αστείο.

θα τα πούμε λογικά σε λίγο στο σαλόνι

το γράφω όλο αυτό με κλειστή τη πόρτα στη κουζίνα

δεν θέλω να με επηρεάσει η παρουσία σου.

και να ξέρεις εμένα μου αρέσει πιο πολύ απολα να γράφω 

κι εσύ δεν ξέρεις καν να διαβάζεις 

και είσαι πολύ μαλάκας που δεν έμαθες να διαβάζεις 

γιατί αν ήξερες θα με ήξερες και μένα καλύτερα.

γεια σου σκύλε

τα λέμε σε λίγο.

Ζορο.

ξημέρωσε.

ξημέρωσε.

όχι πάλι ρε γαμώτο.

βρε τα παιδιά.

τα πιο μεγάλα λόγια 

είναι αυτά που δεν είπαμε ποτέ

γιατί τα χάσαμε

και τα κατάπιαμε μικρά παιδιά άρρωστα

σιρόπι κεράσι για το βήχα

μια μεγάλη κουταλιά και λίγο

τα θάψαμε μαζί με τα παιχνίδια μας

στα χώματα κρυμμένος θησαυρός

τα ξεχάσαμε

πάνω σε στρώματα θαλάσσης

που τα πήρε ο αέρας όσο εμάς μας έπαιρνε ο ύπνος.

τα πιο μεγάλα μας παράπονα

τα κρύψαμε στις σχολικές μας τσάντες

μέσα στη κασετίνα

τα κάναμε φαγουρόσκονη και τη πετάξαμε

στον μπροστινό απουσιολόγο.

τα πιο μεγάλα μας παράπονα

τα ήπιαμε με σοκολατούχο γάλα

κολλήσανε στα δόντια

και τα πλύναμε με το ζόρι πριν πέσουμε για ύπνο.

τις πιο γλυκές μας κουβέντες

τις πέταξε από το παράθυρο

ένας κομπλεξικός μαθηματικός την δεύτερη ώρα

και τις καπνίσαμε στα κρυφά

φροντιστήριο κοπάνα πρώτη.

τις πιο υπεύθυνες δηλώσεις που αφορούν την ζωή μας

τις κάναμε ξερατό στο πρώτο μεθύσι

και ο μπαμπάς στο σαλόνι

κοίταγε αυστηρά πάνω από την εφημερίδα

τις κάναμε χλαπάτσες με κωλόχαρτο

και τις πετάξαμε στο ταβάνι πάνω από την έδρα

τις ζωγραφίσαμε κακοφτιαγμένα γκραφίτι

με σπρέι κλεμμένα και η βαλβίδα λάθος.

τα πιο μεγάλα σαγαπω

μείνανε με κόκκινο σημάδι στα σεντόνια ή

γίνανε ραβασάκια που δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους

ήμασταν παρα

ήμασταν παιδιά και τώρα που μεγαλώσαμε

τα πιο μεγάλα λόγια είναι αυτά που δεν προλάβαμε να πούμε

και ανάθεμα αν ξέραμε πως ταχαμε γαμώτο.

ποτέ δεν είναι αργά;

φυσικά και είναι αργά και μάλιστα είναι

και πολύ αργά να πούμε.

ας μη πούμε τίποτα λοιπόν

ας τα κάνουμε όλα κι ας μη πούμε τίποτα

ας τα κάνουμε όλα όμως

και ποτέ δε ξέρεις

μπορεί να φτιάξουμε καινούριες λέξεις

μα ανάθεμα και πάλι

αν θα θέλουμε να πούμε πλέον

κάτι.

ε(ρε)θιστικά τσιγάρα.

δε θα πω ψέματα

κάνω πολλά πράγματα καλά

αλλά το καλύτερο είναι το πόσο

επιδέξια κλέβω αναπτήρες

και μάλιστα το κάνω τόσο καλά

που ούτε εγώ δεν με παίρνω χαμπάρι

γύρισα σπίτι

πρώτος αναπτήρας/μπλε

δεύτερος αναπτήρας/μωβ

τρίτος αναπτήρας/μαύρο

άναψα τσιγάρο με τον τέταρτο

αναπτήρα Μάρλμπορο

δεν είναι πως εγκρίνω Μάρλμπορο

δεν μαρεσει

άσε που θυμάμαι κάτι βρόμες

που κυκλοφορούσαν για κου-Κλουξ-Κλαν

και κρατάω τα Μάρλμπορο μακριά για καλό και για κακό.

άναψα τσιγάρο με αναπτήρα Μάρλμπορο

γιατί ήταν διαφορετικός απ' όλους τους υπόλοιπους

αλλά αυτά τα ρομαντικά με έχουν φάει

και μπλέκω άσχημα

αφού στο τέλος 

αυτός θα ανάψει απλά ένα τσιγάρο

κι εγώ θα καπνίσω ένα τσιγάρο απλά.

                      -

ξύπνησα κι είχα στο στόμα

μου ένα τσιγάρο ζεζαλιζέ

που με κάπνιζε αργά και κάπου κάπου εβηχε

που με κάπνιζε αργά και βασανιστικά

και κάπου κάπου εύηχα

βογγητά με κοίμισαν ξανά

και ξαναξύπνησα ιδρωμένη

μενα σώμα κολλημένο 

διπλοπάνω μου. δεξι χέρι

στη καρδστο στήθος μου

κι εναριστερο

στη μέση μου χαμηλά.

κι ένοιωσα ζεζαλιζε τσιγάρο κι εγώ

που με καπνίζουνε και ξανακοιμήθηκα.

ωραίος ύπνος

τι να τον κάνεις αυτόν τον κανονικό κόσμο

αν όταν κοιμάσαι

είσαι πιο ζωντανός;

                        -

μαρέσει να χρησιμοποιώ τα τσιγάρα

σαν μονάδα μέτρησης τους χρόνου δηλαδή

θα κάνω πρώτα ένα τσιγάρο

και μετά θα πάω για μπάνιο

θα κάνω πρώτα ένα τσιγάρο

και μετά θα ντυθώ

θα κάνω πρώτα ένα τσιγάρο

και ύστερα θα πέσω για ύπνο

μόνο πριν σε πάρω τηλέφωνο

είναι που χρειάζομαι δυο τρία

                       -

κομμένα τα βιομηχανικά τσιγάρα

ένα ακόμα μεγάλο τίμημα της ανεργίας

και τώρα πάλι

καπνό χαρτιά και φίλτρα

είχα ξεχάσει πάντως

την ωραία αυτή στιγμή που

το τσιγάρο είναι σχεδόν έτοιμο

και το μόνο που χρειάζεται

είναι να το γλείψεις.

                   -

πρώτη τζούρα

δεύτερη τζούρα

τρίτη τζούρα

.

.

.

κάμποσες τζούρες μετά.

τασάκι.

.

.

.

πρώτη τζούρα

δεύτερ...

.

.

.

το κάπνισμα μερικές φορές θυμίζει φιλιά.

πολλά μικρά ίσον με ένα

και ποτέ ένα

δεν είναι αρκετό.

                    -