Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

χαμός.

μου πεσε ο δίσκος χάμω
γελάω και πέφτω μεθυσμένη χάμω
γελάω και πέφτουν οι σταγόνες της βρόχας χάμω
γελάω και τα άπλυτα τα ρούχα μαζεύτηκαν πολλά στη γωνία χάμω
γελάω και σου γράφω μα μετά το κινητό ταφήνω χάμω
γελάω και με πήρε ο ύπνος στα πατώματα χάμω
γελάω και τις συνέπειες του λάθους σου τις παρατάω χάμω
γελάω και την σχέση πάθους σου την βρίσκω χάμω
γελάω και τη μαζεύω τη βάζω στη τσέπη του μπλου τζιν χάμω
γελάω και παραγγέλνω για πρώτη φορά τζιν μα το χύνω χάμω
γελάω και χορεύω σαν να μην υπάρχει αύριο στο χωροχρόνο χάμω
γελάω μα το αύριο υπάρχει και με βρίσκει μένα κεφάλι χάμω
γελάω από το χανγκοβερ κουμπώνω ένα ντεπον που πρώτα πέφτει χάμω
γελάω και αναρωτιέμαι πως περνάς κιαν είσαι σκόρπιος χάμω
γελάω από το τάιμινγκ που επιμένει να μας ρίχνει χάμω
γελάω και το καλύτερο είναι πως συνεχίζω να σε σκέφτομαι και να χαμο

γελάω.



Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

όντως.

κατηγοριοποίηση
σε κάθε κατηγορία με πίεση
χωρίς ποίηση κατά της αποποίησης πόνου
παραποίηση της κάθε δήλωσης
της κάθε ίωσις
συναισθηματικής αναισθησίας
μέσω οποιασδήποτε ουσίας
απουσίας μέρες τόσες
πόσες λέξεις καμία γνώση
διάγνωση προβλήματος 
αποτέλεσμα η απόγνωση
τέλεσα βιομηχανική γραφή
εργοστασίου από του οποίου
απελασα μεγάλη ποσότητα σεροτονίνη
από τον οργανισμό μου
και χωρίς τίποτα να μου χει μείνει
μ αποτελείωσα

θέλω να γλείψω τα πιο σκοτεινά σημεία της σκιάς σου

σ αποτελείωσα.

ένας στο αποδίπλα σκαμπό
φώναξε πως
"όποιος δεν έχει πονέσει
καλά να πάθει"

όντως
μου πεσε η κάφτρα στο μπούτι από τα γέλια
τελευταίο πλάνο 
                  πάνω στο καλσόν μου
που τουφυγενας 

πόντος.
ποτέ δε μαρεσε και πολύ αυτό το καλσόν

παρεμπιπτόντως.




Κυριακή 10 Μαΐου 2015

*

θάθελα να σε πάρω ένα τηλέφωνο
αλλά η φωνή σου δε μου λειψε καθόλου
σε σχέση μόλα τάλλα.






Δευτέρα 4 Μαΐου 2015

λιώνουν.

ξύπνησα και πάλι πέντε παρα τέταρτο
αουα
σκέψη που ορίζεται λέξη με τη λέξη
έλξη που δε χρειάστηκε περιττή σκέψη

μια μπύρα που σε μέθυσε πιο πολύ αποτι νόμιζες
βουτάω στο μυαλό σου
και το βρίσκω να με σκέφτεται

δέκα λεπτά μετά
ακόμα είναι πέντε παρατεταρτο
                                   τετ α τετ με τον ήλιο 
βγήκα απο το σπίτι
        ο κόσμος φορά
για μια ακόμα φορά γυαλιά ηλίου
ο έρωτας τυφλώνει

είκοσι λεπτά μετά και η ώρα είναι 5παρατεταρτο
προσπέρασα μια γριά
πουταν
με το ένα πόδι στο έδαφος
με το άλλο πόδι στον τάφο
                               τα φόντα
ίσα ίσα που τα τηρούσε.
γιατί το λέω αυτό;

έτσι
και με κάτι τέτοια
ο λόγος μου έχει
έναν λόγο παραπάνω για να λέγεται

τι ώρα είναι ρωτάει η γρια
κοιτάω/5 παρα τεταρτο λεω

χτύπησε το τηλέφωνο

κιένα δεκάλεπτο μετά η ώρα είναι 5 παρα 5
κέρνα 
ω χαμόγελα
άλλωστε λικά
είμαι πάντα καλά 
εκτός από κάποιες φορές που είμαι καλύτερα

έξι το απόγευμα πλέον
κόσμε φόρα τα γυαλιά σου
αλλάζω τα μότα σου

όλα τα ωραία κάποτε τε
όλα τα ωραία κάπου  τε
λειώνουν.