όλα καλά θα πάνκ.

όλο εξυπνάδες να κι άλλη μια
να δες
ξύπνησα και η μέρα ήταν άλλη, δηλαδή
δεν ήταν η χθεσινή
ήταν άλλη.
ζω σε χώρα που στα μπουζούκια
τα λουλούδια προέρχονται από τα νεκροταφεία
και τα μπουρδέλα απαγορεύονται
σέκταση πέντε χιλιόμέτρων από τις εκκλησίες
τώρα αν οι εκκλησίες ή τα μπουρδέλα το ζήτησαν αυτό(;)
δε το ξέρω

τα πιτσιρίκια πνιγμένα στο νερό
τραγουδάνε τα τραγούδια
που δε πρόλαβαν να μαθουν απέξω
κόσμος
απόκοσμος

η καταστροφή θα έρθει από τα μέσα
και δεν θα μιλάει ούτε ισπανικά ούτε αγγλικά
και στα μπάρς ακόμα παίζουν αγγελάκα
και η εξεταστική παίζει τους φοιτητές κουκλοθέατρο
κόπηκες με 8 πέρασες με 4
στα τέσσερα
οι περιπτεράδες ακόμα γκρινιάζουν πως μας γαμάνε κοινωνικά από το κώλο

εντάξει δε λέω ζοριζόμαστε
αλλά κι από το κώλο μια χαρά είναι
θεστο το καλύτερα ρε περιπτερά
θεστο καλύτερα
και δώσμου τα τσιγάρα μου

είμαι σίγουρη πως
έχω να καπνίσω πολλά ακόμα διαβάζοντας αποθαρρυντικά
οικονομικοκοινωνικοπολιτικα αρθράκια
καλογραμμένα απο κακοδιαβασμένους δημοσιογράφους

ξέρω πως ακούγομαι αποθαρρυντική
μα αλήθεια δεν άγχομαι
απλά αγχώνομαι
και στο τέλος στις πλατείες
θα χτυπιούνται όλοι mosh pit
σε πανκ μελωδίες ευγενικά επιθετικοί
αχ συγνώμη που σεζμπρωξα
είναι που παίζει πανκ
και έτσι εκτονώνομαι

καληνύχτα κόσμε
ή και καλημέρα
αν ήσουν γυναίκα
κάπου τώρα χρονικά θα ήσουν στην εμμηνόπαυση
και ξέρεις τι σημαίνει αυτό...

μετά γαμήσια χωρίς άγχος

αλλά ούτε και αναπαραγω Γη

μετά τη βάση, μετάβαση.

η μετάβαση ,

από το φλέμα στη μύξα, είναι δύσκολη υπόθεση .

συνήθως βοηθάνε τα σιρόπια σε όλη αυτή τη διαδικασία.

αυτά που σου λέω τώρα, από κάπου βγαίνουν

και επειδή είμαι άρρωστη

αρα και αυτά, είναι άρρωστα,

αλλά θέλω να πιστεύω πως αυτά που έχω μέσα μου, είναι υγιεί.

ο κόσμος όμως, είναι όντως άρρωστος,

αφού χαλάει τα χρήματα του σε φαρμακεία.

τα φαρμακεία έχουν ένα κοινό αποδεκτό λογότυπο ,
έναν σταυρό

ο οποίος είναι ξεκάθαρα, χριστιανικό σύμβολο.

αυτό κι αν είναι άρρωστο.

δηλαδή,

ο χριστός γιατρεύει και ο βούδας όχι;

εντάξει ο βούδας με τόσο λίπος από κάτι θα πάσχει σίγουρα,

δεν ήταν καλό παράδειγμα

ο βήχας δε κρύβεται ,είναι σα τη γκαβλα

και η γκαβλα σαν αποτέλεσμα έχει κάτι που φτύνει.

γενικά, να επιτρέπετε σε όλα τα υγρά που έχετε μέσα σας

να βγαίνουν προς τα έξω,

είναι απόλυτα υγιές.

έχω ώρες τώρα,

που παλεύω με τον βήχα μου, που παλεύει με τα τσιγάρα που έκανα σήμερα,

η μετάβαση .

το να ξεφύγεις από οτιδήποτε άρρωστο,

(μμμ  μη το πάω στα τετριμμένα)

έχει να κάνει με τη συλλογιστική που αναδιπλώνεις,

πάνω σε τετριμμένα ζητήματα.

όσο δέχεσαι μια συγκεκριμένη πραγματικότητα και ζεις μέσα σε αυτή,

αυτή άθελα σου, μετατρέπεται (από σένα και μόνο)

σε μια φυσική κατάσταση,

η οποία όμως, είναι φυσιολογική μόνο για σένα.

οι μύξες είναι άλλο θέμα, θα μου πεις

κι όμως (θα σου πω εγώ).

η αρρώστια, είναι μια υγιής κατάσταση

μιας και η προβληματικότητα στο εσωτερικό,

έχει μια κάποια εκδήλωση ,
πες το μύξα, πες το βήχα.

η ίδια η εκδήλωση της αρρώστιας,

η εξωτερίκευση του προβλήματος του μέσα,

είναι μια λογική αντίδραση σε ένα προβλημα.

άρα αφού η αντίδραση του οργανισμό στην αρρώστια μέσω του βήχα

έχει υγιή έκφανση,

μπορούμε να πούμε πως
υπάρχει ελπίδα στη μετάβαση.

δεν ξέρω αν τα λόγια μου έχουν συνοχή

αλλά εγώ σίγουρα πάσχω από συνάχι.

αν συνεχίσετε να διαβάζετε λίγο ακόμα ,

δεν μπορώ να σας εγγυηθώ
ότι δε θα κολλήσετε και σεις.

περαστικά σας, αν την πατήσατε ήδη
και μη ξεχνάτε,
υπάρχει ελπίδα στη μετάβαση.

ΜΙΛΗσεμου.

αστικοί αστακοί.

τα καλοκαίρια οι πόλεις γεμίζουν
με αστικούς αστακούς
είναι αυτοί οι άνθρωποι
οι διαρκώς κόκκινοι και ιδρωμένοι
σκουπίζουν το μέτωπο τους με χαρτοπετσέτες χαρτομάντηλα χαρτί κουζίνας
με οτιδήποτε
ακόμα και σερβιέτα αν τους δώσεις θα τη χρησιμοποιήσουν.
σπανίως οι αστικοί αστακοί έχουν χιούμορ
και μάλιστα ακόμα και να βρεις έναν, θα έχει αυτό που λέμε
κακό χιούμορ
θα σου μιλήσει για τον καιρό
για τον τσίπρα
για τον ξάδελφό του από το χωριό
για έναν φίλο από την Αθήνα
και μετά πάλι για τον καιρό
συγκεκριμένα για τον καύσωνα
κοινώς
η συναναστροφή με τους αστικούς αστακούς
είναι το καλύτερο παράδειγμα
ανθρώπινης επιφανειακής επικοινωνίας
που θα μπορούσες να βρεις.

φέτος το καλοκαίρι πολλά τα μεροκάματα
μας έχει καταπιεί η πόλη
ξυπνάω τα πρωινά και τρέχω στο καθρέφτη
φοβάμαι μη ξυπνήσω αστικός αστακός ενώ κοιμήθηκα άνθρωπος
ανάθεμα τον Κάφκα και τη μεταμόρφωση του
που τρέφει καθημερινά αυτή μου την ανησυχία

φέτος το καλοκαίρι
δεν έχει θάλασσες και ηλιοβασιλέματα
ούτε μαγιό ούτε τεκίλες σανραιζ

φέτος το καλοκαίρι
το μόνο πράγμα πάνω μου που κάνει διακοπές
είναι το μυαλό μου τα λεπτά που σε χαζεύω
ενώ σερβίρεις ούζα και μπύρες
σενα μάτσο αστικούς αστακούς

εσύ να τους ρωτάς ¨που να σας τα αφήσω;"
κι αυτοί αδιάφορα να σου απαντάνε "άστα κει".

δε γκάνι.

συμβουλές όταν σε ακουμπάνε με πιστόλι στο κρόταφο

τρόπος διαφυγής πρώτος.

με αργές κινήσεις σηκώνουμε το χέρι που αγαπάμε περισσότερο και που μπορούμε να χειριστούμε καλύτερα.εννοώ ,πως αν είμαστε αριστερόχειρες σηκώνουμε το αριστερό ,ενώ αν δεν είμαστε αριστερόχειρες σηκώνουμε το δεξί.αν είμαστε αμφίχειρες και μπορούμε να χειριστούμε εξίσου καλά και τα δυο μας χέρια, καλό θα ήταν να χρησιμοποιήσουμε το χέρι με το οποίο αυνανιζόμαστε συνήθως, μιας και το χέρι αυτό μας έχει προσφέρει πολλές ικανοποιήσεις και ελπίζουμε πως θα το κάνει για ακόμα μια φορά.

σηκώνουμε λοιπόν το χέρι που αποφασίσαμε και με αργές κινήσεις αρχίζουμε να χαϊδεύουμε το ξένο χέρι.ξεκινάμε να μιλάμε αργά καθαρά και τρυφερά χωρίς να κοιτάξουμε τον άνθρωπο με το πιστόλι.του εξηγούμε πως όλα λύνονται και πως δεν χρειάζονται υπερβολές. πως ένα όπλο στον κρόταφο είναι μια ακραία επιθετική συμπεριφορά και του δίνουμε λόγους ορθολογιστικούς, για να μην επιμείνει. σιγά σιγά αρχίζουμε την επίκληση στο συναίσθημα.σχεδόν πάντα πιάνει.αλλά όχι δάκρυα.μόνο λέξεις.του εξηγούμε πως η μαμά του δε θα ήταν καθόλου περήφανη γι αυτόν αν ήξερε πως παίζει με όπλα και πως έχει δολοφονικές τάσεις.του μιλάμε  για τη θερμοκρασία και την υγρασία των φυλακών και τονίζουμε πως εκεί μέσα θα αναγκαστεί να κάνει παρέα με ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με αυτόν. με εγκληματίες που θα του μιλάνε άσχημα και πως όταν θα βγει από εκεί μέσα, θα είναι ένα μηδενικό με πόδια απέναντι στη κοινωνία.προσοχή.όλα αυτά πρέπεινα ακουστούν καλοπροαίρετα και ο τόνος που λέγονται φιλικός. σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να νευριάσουμε τον άνθρωπο με το πιστόλι περισσότερο απ όσο είναι ήδη.σκοπός μας είναι να νοιώσουμε το πιστόλι να χαλαρώνει στον κρόταφό μας και να απομακρύνεται αργά από τον στόχο του.δηλαδή απο εμάς.

τρόπος διαφυγής δεύτερος.

βγάζουμε με αργές κινήσεις το κινητό μας από τη τσέπη και χωρίς να δίνουμε την παραμικρή εντύπωση ανησυχίας.μπαίνουμε στα μηνύματά μας και συντάσσουμε ένα καινούριο.πληκτρολογούμε κάτι του τύπου "<3" ή κάτι του τύπου " :) ".
προσπαθούμε να φανούμε συμπαθητικοί και χαριτωμένοι μέσω των μηνυμάτων μας στο άνθρωπο που μας απειλεί.καλό θα ήταν να μη γράψουμε κάποιου είδους κειμένου και να περιοριστούμε σε εικονικά ιμότιονς.αυτό θα το συμβούλευα μιας και η ερμηνεία των μηνυμάτων είναι περίεργη υπόθεση. δεν περιέχουν καμία ακουστικότητα και μπορούν να ερμηνευτούν απο διαφορετικούς ανθρώπους με διαφορετικούς τρόπους και αυτή η στιγμή σίγουρα δεν πρέπει να ρισκάρουμε. δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να παρερμηνευτούν οι φιλικές μας προθέσεις από τον άνθρωπο με το πιστόλι.όταν στείλουμε το μήνυμα θα ακουστεί ο ήχος από το κινητό που θα χτυπήσει.το χέρι του θα κατέβει μηχανικά για να τοπιάσει και εμείς ελπίζουμε οτι αφού το κάνει θα χαμογελάσει γλυκά σε εμάς, μετανιωμένος από τη συμπεριφορά του.

τρόπος διαφυγής τρίτος
και τελευταίος.

αυτός ο τρόπος διαφυγής είναι αρκετά διαφορετικός από τους άλλους.απαιτεί απο εμάς μια άλλη κοσμοθεωρία απο αυτήν που μέχρι τώρα εφαρμόζαμε σε όλα τα χρόνια της ζωής μας. αυτός ο τρόπος διαφυγής, μας θέλει έτοιμους να συμφιλιωθούμε με τη μοίρα και να γειώσουμε την σημασία του αισθήματος επιβίωσης που μια ζωή μας στοιχειώνει.
ο τρόπος αυτός έχει να κάνει
με μια μόνο κίνηση και με μια μόνο λέξη.
γυρνάμε και κοιτάμε τον άνθρωπο με το όπλο στα μάτια. τόσο βαθιά όσο να νοιώσουμε τους εγκεφάλους μας να ενώνονται.με καλή άρθρωση και δυνατή φωνή του λέμε αργά
"πάτα"
τώρα ναι, το αποτέλεσμα είναι μεγάλη κουβέντα.
μπορεί να πατήσει τη σκανδάλη,
αλλά μπορεί και όχι.

η εντύπωση που μπορείς να δώσεις σε κάποιον πως είσαι έτοιμος να πεθάνεις, δίνει την εντύπωση στον ίδιο τον θάνατο, πως δε χρειάζεται να σε αγγίξει.η αποδόμηση της ύπαρξης και η συμφιλίωση με το εφήμερο, είναι ο μοναδικός τρόπος να ζήσεις χωρίς να πεθάνεις, μια μικρή στιγμή θανάτου.ο θάνατος είναι το μόνο αίσθημα που δεν μπόρεσε κανείς να το βιώσει ζωντανός

οι τρόποι διαφυγής έχουν να κάνουν με την απόδραση μας απο μια γενικότερη ανεπιθύμητη κατάσταση,
αν μετατρέψουμε το ανεπιθύμητο στοιχείο σε κάτι, όχι αναγκαστικά επιθυμητό, αλλά αδιάφορο, τότε ίσως να μπορέσουμε να νοιώσουμε στα αλήθεια αυτό που λέμε, ζωή.
το ρίσκο, είναι η μοναδική ουσιαστική αντιμετώπιση στο σκοτάδι της καθημερινότητας.
αν το ρίσκο τονομάζεις τρέλα

ας γίνουμε τρελοί
αν το ρίσκο τονομάζεις αυτοκτονία
καλύτερα άνθρωποι να αυτοκτονούν, παρα να σκοτώνονται
κι όπως έλεγε ένα στένσιλ, στη γειτονιά μου κάποτε

αφού δεν αυτοκτονείς
γιατί δε ζεις;