γουλιές και σταγόνες νύχτας στα
μπαρς
δεκαξι βήματα κάτω από τη γη
τα μυρμήγκια τραγουδάνε
για τα ανθρώπινα δικαιώματα
παρόλαυτα
πεθαίνουνε συνήθως
απο σόλες αθλητικών παπουτσιών,
είμαστε ηφαίστεια
καυτών ιδεών
παρόλαυτα
πεθαίνουμε συνήθως
πάνω σε βουνά παγωμένης βότκας.
έσταξα και σήμερα
πάνω στο μέτωπό σου
τα κόκκινα μου σάλια.
στην οδό Γιαννιτσών πάλι
οι πουτάνες κουνάνε λευκές σημαίες
με τα λευκά τους μούτρα παγωμένες
μες στη βότκα, μες στη κο
καταλάθως κοίταξα μια στα μάτια
πριν πάω σε κανα μπαρ,
να κοκκινίσω το στόμα μου
με καμπάρι κι έρωτα.
μέχρι να φτάσω πάτησα σίγουρα
κάμποσα μυρμήγκια
μα δεν ένοιωσα τίποτα.
έκατσα κανα δίωρο
και πήγα σπίτι,
δεν ήταν η μέρα μου απόψε.
