Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Up really, γεια.


Δίσκο low.

Είναι κι αυτές οι μέρες που νοιώθω πιο σερβιτόρα,
κι άλλες που νοιώθω πιο όμορφη.
Άλλες που νοιώθω μελαγχολικά κι έπειτα,
αυτές που νοιώθω πιο σερβιτόρα.

Σίγουρα δύσκολα βράδια,
αυτά που νοιώθω
μια μελαγχολικά όμορφη σερβιτόρα.

Ασήκωτος ο δίσκος απόψε,δύσκολος,
γιατί απόψε είμαι μελαγχολικά όμορφη,
το παίζω σερβιτόρα
μα ξέρω πως δεν είμαι.



Βιταμίνη C.


Στίβω πορτοκάλια.
Βιταμίνη C χρειάζομαι.



Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Ανα στο χα(σ)μο.

Όταν ξαναδιαβάζω αυτά που γράφω
μερικές φορές γελάω,
τις περισσότερες όμως,
τα βρίσκω όλα καλογραμμένες,
ελαφρώς κυνικές,
με ένα κουταλάκι του γλυκού χιούμορ,
με μεγάλο περιθώριο βελτίωσης,
επιτηδευμένα ασαφείς,
ρομαντικοπονεμένες και
λεπτεπίλεπτα μεμψίμοιρες

μαλακίες



Τρίτη 22 Απριλίου 2014

sure ρεαλισμός.


~

Οι άνθρωποι
χαρακτηρίζονται από ρευστότητα,
γι' αυτό καλό θα ήταν

να κουβαλάμε κανένα καλαμάκι,
καλού κακού.

~

Το "σαγαπώ" κρύβει μέσα του
το "μαγαπάς;".
Το "μαγαπάς;" κρύβει μέσα του
το "σαγαπω".

Κανείς δε ξεφεύγει,
μονάχα το ερωτηματικό
πηγαινοέρχεται ύπουλα.

~

Κάθε φορά που γράφω κάτι καινούριο,
τσαλακώνω κάτι παλιό.

~

Αναρωτιέμαι,
αυτά τα όμορφα καλοχτενισμένα κορίτσια,
που κάθονται μέσα στα περίπτερα
και μας ρωτάνε αν καπνίζουμε
όταν πάμε να πληρώσουμε,

καπνίζουν;

~

Ενώ ήμουν στο ντουζ,
έπεσε το σαπούνι,
έσκυψα να το μαζέψω
και για μια στιγμή σιχτίρισα
τις γυναίκες 
που δε πάνε στρατό
και μου θέλουνε γέννες.

~

Αχ,αυτοί οι πιλότοι,
λες να είναι άντρες
σωστοί για να γίνουν πατεράδες

ή πετάνε συνέχεια στα σύννεφα;

~

Σκέφτομαι να κάνω ένα open party
στο σπίτι μου,
και να καλέσω μόνο εμένα,

ποιός με καθαρίζει μετά ,είναι το θέμα.

~

Στη γειτονιά μου
 υπάρχει ένα φαρδύ υπόστεγο,
κι όταν βρέχει,
πάντα βρίσκεται κάποιος από κάτω,
που περιμένει να πέσουν
όλα τα δάκρυα του
από τον ουρανό,

για να συνεχίσει ύστερα τον δρόμο του,
ξανά.

~

Τώρα που θα ξαναπιώ αλκοόλ,
μετά απο πολλούς μήνες,

φοβάμαι να μεθύσω.

~

Έχω κάτι εξάψεις τώρα τελευταία,
αλλά μάλλον είναι αναμνήσεις,
που φεύγουν και έρχονται
φαστ φορ γουορντ.

~

Τα αστέρια μου αρέσουν
μιας και κάνουν ατμόσφαιρα,
αλλά και γιατί μοιάζουν
σε αυτό το παιχνίδι
με τις τελείες και τους αριθμούς,

όλα άψογα τοποθετημένα
για την ομορφότερη μουντζούρα.

~

Κάπου το ξέρω αυτό το τραγούδι,
μάλλον θα είναι από εκείνα
που έχω ακούσει τόσες φορές

που ακόμα και η μνήμη μου βαρέθηκε να θυμάται.

~

Εγώ σου λέω "σ' αγαπώ",
κι εσυ πετάς στα σκουπίδια,
την οδοντόβουρτσα που άφησα στο σπίτι σου.

~

Πολύ θα γούσταρα μια βόλτα με την μηχανή σου


αλλά η σέλα σου δε γράφει τ' όνομά μου.

~

Επιτέλους ξημέρωσε,
καληνύχτα.


Τετάρτη 9 Απριλίου 2014

κάνει τουδεν απλά


απλά δεν το κάνει.

κάθε φορά,
που ένα "μου" δίπλα από ένα όνομα φεύγει,
μια αγελάδα πεθαίνει απροειδοποίητα.
Και όταν λέω απροειδοποίητα,
εννοώ χωρίς κάποια ενημέρωση.
Και όταν λέω ενημέρωση,
εννοώ κάποια σύσταση.
Και όταν λέω σύσταση,
εννοώ κάποια στάση.
Και όταν λέω στάση,
έχω μια τάση,
να θέλω μια βάση,
με μια κάποια δράση.
Και όταν λέω δράση, εννοώ Αθηνά μου,
Αθηνά, εννοώ...

όχι ρε γαμώτο!













Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Μόνος λόγος.

Ένας καουμπόης το έσκασε
από μια ταινία του Γκρίφιθ,
ο Μοντεσκιέ επαινεί την αισθητική μου,
ο Μπρεσόν αφηγείται ταξιδιωτικές ιστορίες
και διαφωνεί με τον Καλβίνο,
που τον κατηγορεί για επιφανειακότητα.
Ο Σοπενχάουερ κερδίζει σε
όλες τις λογομαχίες,
και ο Λίχτενστάιν 
ψάχνει κονσέρβες στα σκουπίδια.
Εγώ γυναίκα,
πίνω σφηνάκι
θαλασσινό νερό,τζαζ και καλσόν
βλέφαρα,χιόνι και μπαρούτι,
το βάζω στα πόδια κι ουρλιάζω,
να μ' ακούσουν ν' ακουστώ
να λέω:

"Ας σταματήσουμε να ονομάζουμε τις μέρες,
ας σταματήσουμε τον χρόνο,
ας τον μετρήσουμε,
ας τον μετρήσουμε ανάποδα,
από πάνω από κάτω από παντού,
ας το κάνουμε,
ας δώσουμε,
αν ζητήσουμε πίσω,
ας καταργήσουμε τα επιρρήματα,
ας απαγορέψουμε,
ας απαγορευτούμε,
ας αυτοαπαγορευτούμε ας αυτοαπαγορέψουμε,
ας αγοράσουμε τα ναι
ας πουλήσουμε τα όχι
ας τα αγοράσουμε και ας τα πουλήσουμε,
ας πουλήσουμε τα πάντα,
ας πουληθούμε όλοι,
ας πουληθούμε ολόκληροι.
Αυτόν το κόσμο που επιλέξαμε
να μας επιλέξει,επι λέξη ,
συνθέσεις και γρασίδι
πράσινο ή μη
αγάπη μου ή μη,
ας ή με."

Ένας σκύλος νιαούρισε,
μια γάτα έβηξε,
ένας βήχας μ' αγάπησε,
μια αγάπη σκύλιασε.





Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

ΜάδαΜαργαΜαλαΜουατς.

Κάθε που πηγαίνω
το σκύλο μου στο πάρκο,

υπάρχει ένα αγόρι,
μόνο στα γρασίδια.

Και κάθε που το βλέπω,
θέλω δυνατά να του φωνάξω,
να μ' ακούσει:

"Όσες μαργαρίτες κι αν μαδήσεις,
θα βγαίνει πάντα, 
σ' αγαπώ ",

αλλά ο σκύλος μου με προλαβαίνει 
και τον κατουράει,

κι έτσι τρέχουμε γρήγορα,

γρήγορα στο σπίτι.