Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

he μον ας.


Χωρίσ αρσενικό
να μου μπλέκει τα μαλλιά
οι εποχές αλλάζουν
πόσο κρύο
μόνο η ρώγα μου το ξέρει.

Πιες έναν ζεστό καφέ
με τα δυο σου κρύα χέρια
εγώ θα στο σερβίρω
σε μένα το πληρώνεις.

Το σώμα μου
να διώχνει την καλοκαιρινή του διχρωμία και

τι παιδί κι αυτό (;)
πολύ χειμωνιάτικο δεν βρίσκετε (;)
βρίσκω την ειρωνεία να έρχεται
στ' ότι φεύγει και έρχεται

χειμώνας.


Κυριακή.


Κυριακή.
Τα αγόρια φοράνε τα αθλητικά τους
και συζητάνε για ποδόσφαιρο.
Τα κορίτσια πίνουν καφέ, κουτσομπολεύουν 
τα αγόρια που φοράνε τα αθλητικά τους
και συζητάνε για ποδόσφαιρο.
Τα περιστέρια κουτσουλάνε γριές
που ξεχάστηκαν σε κάποιο παγκάκι.
Γριές ξεχασμένες σε κάποιο παγκάκι
ανακρίνουν περιστέρια
για να βρουν ποιο τις κουτσούλησε.
Οι άνθρωποι προσεύχονται
αλλά η μέρα δεν φτάνει,
πολλές οι αμαρτίες.
Εμένα η μέρα με βρήκε στον καναπέ
να βλέπω το "Ποτέ την Κυριακή".
Τίτλοι τέλους και αναστέναξα.


Λατρεύω να αναστενάζω
τις Κυριακές.