(.)

αν το καλοσκεφτείτε.

Γιατί γράφονται τα ποιήματα;

Άλλα για να προδώσουν ,άλλα για να προδοθούν,

ψιθύρισε ο ποιητής στον ερωτευμένο.

*Μιράντα Παπαδοπούλου.

Ένα βράδυ που δούλευα.

Δούλευα

και το βράδυ εκείνο 

τίποτα δεν φάνηκε αλλαγμένο.

Ένα γεμάτο ποτήρι 

μου μίλαγε στον πληθυντικό 

και οι φίλοι μου κάπου έξω θα μεθούσαν.

Κάθε δύο τσιγάρα έψαχνα ρολόι.

Ύστερα προφανώς 

έψαχνα και τσιγάρα.

Ο μπάρμαν σκούπιζε 

κάποια αποτυχημένα ζογκλερικά

ενώ εγώ δούλευα.

Το μόνο που άλλαξε

εκείνο το βράδυ που δούλευα

είναι πως όταν έφευγα,

φόρεσα την τσάντα μου

στον αριστερό μου ώμο
για πρώτη φορά,αλήθεια,

α

και το φεγγάρι.

Μαύρο φως.

Μια σκιά με ακολουθεί

μαύρο φως

τα πνίγεις όλα.

Τα πετραδάκια κλωτσιούνται,

οι ταμπέλες διατάζουν.

Μετράω τα φώτα 

εφτά.

Μετράω τους κάδους

τέσσερις.

Τον ψάχνω πίσω μου

και παίρνω τα "7-4¨ μου.

Αφαίρεση.

Όσα και να είναι

τα "σαγαπώ"

κερδίζουν τα ξενύχτια.