ήρθε το φεγγάρι πάλι ολόκληρο
να μας αδειάσει τελείως την καρδιά
/
όλα τα σκαλοπάτια που περπατώ
καταλήγουν σε αδιέξοδο
και αυτό για να τα περπατήσω πάλι κάτω
να με πονέσει ξανά
το δεξί μου γόνατο
/
ξέρω τόσο καλά το μαγαζί
που αν μου λέγανε να το πάρω
θα έλεγα όχι
/
το χιούμορ μου είναι
τόσο κυνικό
που δεν βρίσκω λόγο
να το λέω χιούμορ
/
ο μόνος λόγος που αξίζει
να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο
είναι μπας
και είσαι εσύ στο δίπλα το δωμάτιο
/
μερικές φορές
το να γυρνάς σπίτι μεθυσμένος
είναι αίσθημα προσωπικής ευθύνης
/
θα ήθελα μια Τρίτη πρωί
ο καφές
να μου ξυπνήσει ένα όνειρο
και ας μου δημιουργήσει ταραχή
/
πολλά λεφτά στα εμφιαλωμένα
τα νερά εδώ στο νησί
πολλοί και οι εμφιαλωμένοι
/
μπαίνω στο σούπερ μάρκετ
να πάρω ξυραφάκια
και με κοίταξαν τα νουντλς στη γωνία
παραμελημένα
που φύγανε οι τουρίστες
και μείνανε στο ράφι
/
οι σκέψεις μου είναι τόσο διάσπαρτες
όσα τα ρούχα στο μικρό μας σπίτι
το πιο συχνό
να φορέσω ό,τι βρω
συνήθως φόρμες
/
όσα γράφω
ξεχνιούνται χωρίς ενοχές
όσα νιώθω
πάλι το ίδιο
/
πλέον δεν ξέρεις
αν γράφεις ποίημα η ποστ
το ίδιο φευγαλέα
τα χαϊδεύουν οι αντίχειρες
/
να ήτανε οι ταμειακές
το κλείσιμο όλης μας της ημέρας
να μας λένε στο τέλος της βραδιάς
ένα και ένα ίσον τόσο
μην το ψάχνουμε μετά
ιδρωμένοι στα παπλώματα
/
στην Σύρο ένα μέτριο λάιβ
θα έλεγε κανείς
ο Βαμβακάρης δεν χειροκρότησε
θα έλεγε κανείς
ο Βαμβακάρης δεν χειροκρότησε
/
μένουνε άδεια τα τετράδια
και εγώ τα λέω στον σκύλο
που δεν νομίζω πλέον
ότι με συμπαθεί και τόσο πολύ
/
μένουνε άδεια τα τετράδια
και εγώ τα λέω στον σκύλο
που δεν νομίζω πλέον
ότι με συμπαθεί και τόσο πολύ
/
η σεζόν πέρασε
πάλι από πάνω μας σαν τρακτέρ
και ο χειμώνας
μας κλείνει το μάτι
και της πιάνει τον κώλο
/
η πολύχρωμη Δήμητρα
ψάχνει το βόρειο σέλας
μάλλον δεν κοιτάει συχνά
τα μάγουλά της
/
δεν βρήκανε αντίκρυσμα
τα κοπλιμέντα μου
ό,τι και να πω
αυτός ακούει αυτά που δεν τον βολεύουν
γιατί τον βολεύουν περισσότερο
/
μερικές φορές είμαι τόσο μπερδεμένη
που δεν ξέρω αν έστριψα
το επόμενο τσιγάρο
ή το επόμενο στενό
/
ένα ακόμα κακό πράγμα του πολέμου
είναι να γυρνάς σπίτι
με τα καινούργια σου παπούτσια
και να έχεις σοβαρές ενοχές
/
όσο εμείς κοιτάμε μαλωμένοι
ένα ροζ ηλιοβασίλεμα
κάπου αλλού
ξημερώνει ένα
καινούριο ξενέρωμα
/
αν πας στην κόψη του γκρεμού
κανείς δεν θα σου πει να πέσεις
εκτός αν σταθείς
σε μια Λωρίδα χώμα
\
είμαι πολύ μικρή
πολύ μικρή μέσα στο σύμπαν, μέσα στο ηλιακό σύστημα,
μεσα στους γαλαξίες, μέσα σε μια μαύρη τρύπα,
δεν παύω όμως
πολύ μικρή μέσα στο σύμπαν, μέσα στο ηλιακό σύστημα,
μεσα στους γαλαξίες, μέσα σε μια μαύρη τρύπα,
δεν παύω όμως
να είμαι