έχω καταφέρει
ώρες τώρα να κρατήσω το στόμα μου
σε μια μισάνοιχτη κατάσταση
ή και μισόκλειστη κατάσταση ανάλογα
πως το βλέπεις.
Έτσι έχω καταφέρει να βγάζω ημιτελείς λέξεις
από μέσα.
μισοτελειωμένες ή μισοξεκινημενες.
Έτσι έχω καταφέρει
να αφήνω τη φαντασία των ακροατών μου
να κινηθεί ελεύθερα στο χώρο.
Έχω καταφέρει να λέω αυτό που θέλω
με έναν τρόπο που δίνει την ευκαιρία
στους ακροατές μου να καταλαβαίνουν
ο,τι θέλουν αυτοί να καταλάβουν
αν θέλουν να το καταλάβουν και για όσο.
ετσι εχω καταφέρει να
αποστασιοποιηθώ στο περίπου
από την επικοινωνία μου με τους ακροατές μου
μιας και απο τη στιγμη που
υποθέτουν αυτο που λεω και δεν το ακούνε
δημιουργείται ενας οριοθετημένος διάλογος.
Έτσι έχω καταφέρει
να δημιούργησω χάσμα ανάμεσα σε μένα
και τους ακροατές μου
δημιουργώντας τους την περιέργεια του τι είναι αυτό
που λέω τελικά
και πόσο καλά μαντέψατε τις λέξεις που χρησιμοποίησα.
Ετσι έχω καταφέρει να εξιταρω τους ακροατες μου
και να αναρωτιούνται πόσο καλά με ξέρουν
και αν καταλαβαίνουν όντως αυτο που θέλω να πώ.
Έτσι έχω καταφέρει
να έχω το πάνω χέρι στη σχέση μου με τους ακροατές μου
και να τους δημιουργώ μια κάποια νευρικότητα
μιας και νοιώθουν στο περίπου
εκτεθειμένοι απέναντι μου.
Έτσι έχω καταφέρει να τους επηρεάζω ψυχικά
με έναν τρόπο που δεν μπορούν ακριβώς να με κατηγορήσουν
αφού αυτοί επέλεξαν να μπουν σαυτη τη διαδικασία
χωρις εγώ να αναγκασω κανέναν.
Έτσι έχω καταφέρει να είμαι χειριστική και αθώα ταυτόχρονα
και οι ακροατές μου γεμάτοι με απορία και σύγχυση.
κλείνω το στόμα μου
αυτή η συνειδητοποίηση δε μου ταιριάζει
τα παιχνίδια εξουσίας
μετατρέπουν το συναίσθημα σε έμμονη ιδέα
και αυτό δεν είναι και πολύ καλή ιδέα
εκτός κι αν θέλεις να ζήσεις καμία σαπουνόπερα
ωραιες και οι σαπουνοπερες
αλλα καποια στιγμη βαριέσαι.
