Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

κοκοσκα σε.

μαλάκα ακούς
τους μαλακούς ήχους της βλεφαρίδας μου που στάζει;
νυστάζει το σώμα μου και καταρρέει
στάζει στο πάτωμα διασπάται σε δισεκατομμύρια
άτομα και μόρια
όρια μου λες πως έχεις κιεγώ τα πλησιάζω

(μα αν το νερό υπάρχει για να πίνετε
αν το σπέρμα είναι για να χύνεται
τότε τα όρια υπάρχουν
μόνο για να ξεπερνιούνται)

η συγχώνευση δεν είναι συγχορδία
χώνεψε το
ανοίγω το πεντάγραμμο κιαντι για κλειδιά
ζωγράφισα φλαμίνγκο

μαλ ακουσ τ;
σσσ
τη βραχνή μου ανάσα που
ανοίγει της γης όλα τα λουκέτα 
ακόμα και αυτά που δε φαίνονται
κιειναι κρυμμένα βαθιά μέσα σε σώματα και 
σεγκε φαλλούς
κιείμαι κρυμμένη βαθιά μέσα στο σώμα μου
σκατά μάσκα

δεν ακούς μου φαίνεται δε
ξέρεις τι μου γίνεται
βρέχει περίοδο τα σύννεφα είναι καυτό χρώμα ματζέντα
μαλλί γριάς
μ' άλλη γελάς
με μένα όχι
αλλά κιαυτό η ατζέντα σου το ξέρει

σκυφτή αργά συζηταγα με μια κολόνα της δεης
αδαής της είπα είναι
αδαής
συμβουλές της ζήταγα
και με χτύπησε φιλικά στον ώμο
παραπάτησα πάνω στο περίπτερο έπεσα
κι ένα ελικόπτερο ήρθε και με μάζεψε

άκου
δεν ακούγεται τίποτα
μονάχα συ που αναπνέεις,
σκάσε επιτέλους σκάσε

άραγε
πως μπορείς πάλι και κοιμάσαι

με τόση φασαρία;