Καινούργια πράγματα που έμαθα αυτό το καλοκαίρι.

πως τελικά γίνεται να κρατάω την ψυχραιμία μου για ώρες και για μέρες και για μήνες

ο άλλος είναι που δεν μπορεί 

πως με κάτι πολυβιταμίνες σόλγκαρ μπορώ να ξεγελάσω τις αρρώστιες

αλλά θα είμαι σε όλη τη σεζόν ένα βήμα πριν να γίνω χάλια

πως μπορώ πολύ εύκολα να είμαι η πιο ευγενικά αγενής συναδέλφισσα που υπάρχει 

πως αν τρώω συνέχεια μακαρόνια

τα αγαπημένα μου ρούχα δεν θα τα φορέσω ποτέ το καλοκαίρι 

πως το σκυλί μου μπορεί να ζήσει και με πολύ σύντομες βόλτες αλλά αυτές οι ενοχές με βρίσκουνε στον ύπνο 

πως το να φτιάχνω σύνθετα κοκτέιλς με καρπούζι και μεσκάλ δεν έχει καμία σημασια γιατί δεν βγαίνουν νόστιμα

αν εγώ πίνω κονιάκ καλοκαιριάτικα

πως μετά από τόσα χρόνια ξενύχτα το πιο σημαντικό πράγμα για να φαίνομαι καλά το επόμενο βράδυ πλέον

είναι το κονσίλερ

πως η θάλασσα μερικά καλοκαίρια δεν φτάνει όσες φορές και να πάω 

οπότε ας πάω λιγότερες γιατί δεν αλλάζει το αποτέλεσμα εν τέλη 

πως κανένας πρωινός καφές δεν είναι πολύ καφές ούτε πολύ πρωινός

αν εγώ ξυπνάω απόγευμα και τον πίνω τότε

πως οι φίλες μου ψάχνουν τους δικούς τους τρόπους να είναι αυτές που είναι και εγώ που τις αγαπώ πολύ 

πρέπει ασταμάτητα να προσπαθώ να καταλάβω τι εννοούν, γιατί δεν θέλω να τις χάσω 

πως οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν στο νησί τόσο γρήγορα που μερικές φορές πιστεύω 

ότι μπορεί και να τους φαντάστηκα 

πώς να λέω με μαλακισμενο τρόπο την γνώμη μου για τα πράγματα που κάνουν οι άνθρωποι που αγαπώ 

και να την λέω τόσο σκληρά που να χάνω το δίκιο μου

πώς να διασκεδάζω με μουσική που αντιπαθώ και όμως 

ταυτόχρονα να λέω μπράβο στους ανθρώπους που την παίζουνε 

πώς να προσποιούμαι καλύτερα από ποτέ ότι δεν έχω μεθύσει και να πέφτω στο κρεβάτι με τα παπούτσια 

πώς να είμαι αδελφή σε ένα εικοσιτριάχρονο κορίτσι που μου μοιάζει 

πως οι άνθρωποι είναι σαν τα αντηλιακά, ο καθένας με τον δικό του δείκτη προστασίας που δείχνει το πόσα ακόμα λεπτά θα είναι προστατευμένοι από την στιγμή που θα αρχίζανε κανονικά να καίγονται και να τσουρουφλίζονται,

άλλοι έχουν πενήντα και βάζουν και ξαναβάζουν και άλλοι έχουν τίποτα

πως αυτός ο σιγανός ήχος κιθάρας που παίζει το αγόρι μου τα βράδια μετά από την δουλειά ενώ εγώ πίνω μπύρα στη βεράντα, δειλός και χωρίς μόνιτορ, 

είναι ο ήχος που θέλω να ακούω μέχρι να γεράσω

πως τα αστέρια φέγγουν κάθε βράδυ εκεί πάνω και είναι πάντα μαγικά,

αρκεί εγώ να θέλω να σηκώσω τα μάτια μου για να τα κοιτάξω.

Μέρη για να ζεις.

Τα σπίτια είναι άνθρωποι

που ζούμε μέσα τους 

για κάποιους μήνες, 

ίσως για κάποια χρόνια.

Συνήθως το πληρώνουμε πανάκριβα,

ή μερικές φορές 

αναγκαστικά συγκατοικούμε

άλλος να σβήνει τα φώτα το βράδυ

άλλος να κάνει την λάντζα το πρωί.

Έχω αλλάξει τόσα σπίτια

και κάποια τα έχω παντελώς ξεχάσει

δεν θυμάμαι ούτε διεύθυνση

ούτε καν την διαρρύθμιση,

σπίτια που έφυγα νύχτα 

σπίτια που άφησα την πόρτα ανοιχτή,

σπίτια που παράτησα το στερεοφωνικό και τις αφίσες.

μέρη για να ζεις

χωρίς συμβόλαιο

μέρη που υποκλήθηκαν

στην μόδα του ερ μπι εν μπι, 

μέρη για να μεγαλώνεις.

Τα σπίτια είναι άνθρωποι

που νοικιάσαμε για λίγο ή πολύ,

που μπήκαν άλλοι για να μείνουν

και φυσικά 

άλλοι μετακόμισαν σε εμάς.

Το σπίτι μου είναι μικρό

μα διαυγές και φωτεινό,

το αγαπημένο μου ως τώρα.

Ένα αυθαίρετο στην Αμοργό

που δεν κλειδώνω την πόρτα 

όταν φεύγω και

που όταν κοντοστέκομαι 

μπροστά από το παράθυρο

θα έλεγε κανείς

ο αέρας μου κουνάει τα μαλλιά

και πάει.

τσέπης.

ήρθε το φεγγάρι πάλι ολόκληρο 

να μας αδειάσει τελείως την καρδιά 

/

όλα τα σκαλοπάτια που περπατώ 
καταλήγουν σε αδιέξοδο 
και αυτό για να τα περπατήσω πάλι κάτω 
να με πονέσει ξανά 
το δεξί μου γόνατο 

/

ξέρω τόσο καλά το μαγαζί 
που αν μου λέγανε να το πάρω 
θα έλεγα όχι

/

το χιούμορ μου είναι 
τόσο κυνικό 
που δεν βρίσκω λόγο 
να το λέω χιούμορ 

/

ο μόνος λόγος που αξίζει 
να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο 
είναι μπας 
και είσαι εσύ στο δίπλα το δωμάτιο

/

 

μερικές φορές 
το να γυρνάς σπίτι μεθυσμένος 
είναι αίσθημα προσωπικής ευθύνης 

/

θα ήθελα μια Τρίτη πρωί 
ο καφές 
να μου ξυπνήσει ένα όνειρο 
και ας μου δημιουργήσει ταραχή 

/

πολλά λεφτά στα εμφιαλωμένα 
τα νερά εδώ στο νησί 
πολλοί και οι εμφιαλωμένοι 


/

μπαίνω στο σούπερ μάρκετ 
να πάρω ξυραφάκια 
και με κοίταξαν τα νουντλς στη γωνία 
παραμελημένα 
που φύγανε οι τουρίστες 
και μείνανε στο ράφι 

/

οι σκέψεις μου είναι τόσο διάσπαρτες 
όσα τα ρούχα στο μικρό μας σπίτι 
το πιο συχνό 
να φορέσω ό,τι βρω 
συνήθως φόρμες

/

όσα γράφω 
ξεχνιούνται χωρίς ενοχές 
όσα νιώθω 
πάλι το ίδιο 

/

πλέον δεν ξέρεις 
αν γράφεις ποίημα η ποστ
το ίδιο φευγαλέα 
τα χαϊδεύουν οι αντίχειρες

/

να ήτανε οι ταμειακές 
το κλείσιμο όλης μας της ημέρας 
να μας λένε στο τέλος της βραδιάς 
ένα και ένα ίσον τόσο 
μην το ψάχνουμε μετά
ιδρωμένοι στα παπλώματα 

/

στην Σύρο ένα μέτριο λάιβ 
θα έλεγε κανείς 
ο Βαμβακάρης δεν χειροκρότησε 

/


μένουνε άδεια τα τετράδια 
και εγώ τα λέω στον σκύλο 
που δεν νομίζω πλέον 
ότι με συμπαθεί και τόσο πολύ 


/

η σεζόν πέρασε 
πάλι από πάνω μας σαν τρακτέρ 
και ο χειμώνας 
μας κλείνει το μάτι 
και της πιάνει τον κώλο 

/

η πολύχρωμη Δήμητρα 
ψάχνει το βόρειο σέλας 
μάλλον δεν κοιτάει συχνά 
τα μάγουλά της 

/

δεν βρήκανε αντίκρυσμα 
τα κοπλιμέντα μου 
ό,τι και να πω 
αυτός ακούει αυτά που δεν τον βολεύουν
γιατί τον βολεύουν περισσότερο


/

μερικές φορές είμαι τόσο μπερδεμένη 
που δεν ξέρω αν έστριψα
το επόμενο τσιγάρο 
ή το επόμενο στενό 


/

ένα ακόμα κακό πράγμα του πολέμου 
είναι να γυρνάς σπίτι 
με τα καινούργια σου παπούτσια 
και να έχεις σοβαρές ενοχές 


/

όσο εμείς κοιτάμε μαλωμένοι
ένα ροζ ηλιοβασίλεμα
κάπου αλλού 
ξημερώνει ένα

καινούριο ξενέρωμα

/ 

αν πας στην κόψη του γκρεμού
κανείς δεν θα σου πει να πέσεις 
εκτός αν σταθείς 
σε μια Λωρίδα χώμα 

\

είμαι πολύ μικρή 
πολύ μικρή μέσα στο σύμπαν, μέσα στο ηλιακό σύστημα,
μεσα στους γαλαξίες, μέσα σε μια μαύρη τρύπα,
δεν παύω όμως 

να είμαι 

πράγματα που έμαθα αυτό το καλοκαίρι.

πράγματα που έμαθα αυτό το καλοκαίρι 

πώς να μη χάνω την ψυχραιμία μου και πώς να χάνω τη ψυχραιμία μου πανεύκολα 

πως ο νοτιάς είναι ο αγαπημένος μου άνεμος, αλλά μου ξυπνά τις αλλεργίες 

πως ο βοριάς μου ξυπνά τη φαρυγγίτιδα και το πιο συχνό βοριάς είναι που φυσάει

πως το σκυλί αγαπά το αγόρι μου πιο πολύ αλλά τις νύχτες ψάχνει εμένα 

να φτιάχνω γεμιστά καλύτερα από όλους και να τα τρώω όλα μόνη μου με άδεια ψυχολογία

να υπερχαμογελάω δευτερόλεπτα μετά από μεγάλα κλάματα χωρίς όμως να χρειάζομαι λίθιο απλά με κάποιο ηλίθιο αστείο

να μαυρίζω από τον ήλιο με την ίδια ευκολία που χλωμιάζω από το φεγγάρι

να φτιάχνω Κοσμοπόλιταν λες και δουλεύω Μανχάταν, να βάζω ρακί λες και δουλεύω στου ψυρρή

πως οι λάμπες στο νησί αλλάζουν μόνο το καλοκαίρι για να μετράμε τους τουρίστες και σβήνουν τον χειμώνα για να προσπερνάμε τους ντόπιους 

πως κουράζομαι πιο εύκολα από όλους αλλά αντέχω περισσότερο από τον καθένα

να αγαπώ ανιδιοτελώς και να τα θέλω όλα δικά μου

να μετράω τα αστέρια και να τα βγάζω σωστά, να μετράω το ταμείο και να μου βγαίνει λάθος 

πως έμαθα αρκετά καλύτερα εμένα κάνοντας διαρκώς πράγματα που δε μου αρέσουν, πιστεύοντας πως μια ημέρα η μπίλια θα πέσει στον αριθμο που τα έχω τζογάρει όλα για όλα κι ας είχα λίγα να τζογάρω εξαρχής

πως σημασία δεν έχει πόσες πόρτες έχουν οι καρδιές τον ανθρώπων για να μπεις, αλλά πόσα παράθυρα έχουν για να σαρέσει να είσαι εκεί, αφού μπεις 

πως με λίγο καλοκαίρι λίγο φθινόπωρο λίγο χειμώνα λίγο ανοιξη η ζωή περνάει τρέχοντας, αλλά οι εποχές του εαυτού κάθε φορά τραχεύουν σαν το χέρι της κυρίας γιαγιάς Ελένης που τη βοήθησα προχθές να πάει τα ψώνια της στο σπίτι και μέσα στη σακούλα είχε κιτ κατ και σερβιέτες. 

. 

Κακόγουστοι Αύγουστοι.

κόβεται σε φέτες λεμόνια limeς
ο Αύγουστος που αγαπώ
μπαίνει σε σκαλιστά ποτήρια
με βιοδιασπώμενα καλαμάκια
βιοδιασπώμενα χαμόγελα στενών
ανθρώπων που στριμώχνωνται
καλαμάκια μερικές φορές μπαμπού
κι ένας παππούς να
φωνάζει καλωσήρθατε
ένα νησί βουλιάζει 
κόβεται κι αυτό λεπτές φέτες 
να χωρέσει στις καρδιές μας 
μα αντί να μοιάζει πιο όμορφο
το πιο συχνό ξινίζει 
κι όλοι να αναρωτιούνται
πόσο ακόμα θα κρατήσει
αυτός ο δυνατός αέρας
ψηλά μποφόρ μάλλον 
μέχρι οι αφόρητοι επισκέπτες
να γυρίσουν σπίτι 
σκέφτομαι τους τόπους που δεν
ξελογιάζονται 
μέσα σε έναν μήνα
τους έρωτες που δεν 
υποπτεύονται πως είναι έρωτες 
τα σπίτια που κατοικούνται 
μονάχα για τριάντα ημέρες 
ένας Αύγουστος κομμένος 
και ραμμένος σε ποτήρια
σε ταξιδιωτικά εισιτήρια 
και σε δημοσιεύσεις
μένουν λιγες ημέρες ακόμα 
ξέρω 
θα περάσει 
αλλά μερικές φορές αναρωτιέμαι 
πόσους ακόμα Αυγούστους
αντέχει ένας παράδεισος 
μέχρι να γίνει κόλαση. 

μαγιώ.

στου Πρέκα

που μυρίζει μουσακά και η μουσική φτωχή

φτωχή κιεγω

ενοικιαζόμενα αμάξια

φωνές

ενοικιαζόμενα δωμάτια

δομές

το βιβλίο μου η ιστορία του κόσμου

η ιστορία της ζωής μου

τα ναι τα όχι τα ίσως αλλά ειδικά

τα εν πάση περιπτώσει

ζαλίζομαι

στο Σκοπελίτη δίπλα παντρεύονται

ροζ φορεματα λινά και υπογραφές

χιλιαρικα για το κουστούμι

στις παραλίες τόπλες

η σχέση μας μπικίνι στις ακτές

ολόσωμος κατακλυσμός

σπασμένων κοχυλιών

το χαμόγελο μου

η Ερατώ απλώνει το χέρι της 

της λείπει ένα δάχτυλο 

δεν φτάσαμε ακόμα εκεί 

που τα έχει όλα 

μένουμε σκυφτοί με τους αναστεναγμούς

ένα τραχύ μονοπάτι 

ενώνει τις Κυκλάδες με την Ήπειρο 

ένα στενό φεγγάρι 

φωτίζει τον ύπνο μου 

στο σπίτι

μια άτσαλη ατσάλινη μπονάτσα

ενοικιαζόμενα σύμβολα 

στο πλανήτη της καρδιάς μου 

κιεγω δε θα πω ψέμματα 

εν πάση περιπτώσει

μπλακ Σάμερ.

για τον Μάριο. 

το λαβ μπέρντ τόσκασε

πήγε να βρει το άλλο του μισό

έψαξε στους θάμνους στα δάση

στα κεραμίδια στις κεραίες στα καλώδια

στις κορυφές και σε εξωτερικούς

θερμοσίφωνες

κούνησε τα φτερά του

κι έγιναν ουράνια τόξα

πουθενά

κούνησε τα φτερά του

κι έγιναν αστραφτερά κύματα

που σκάσανε στην άμμο μπλε τουλίπες

πουθενά

κούνησε τα φτερά του 

κι έγινε το ηλιοβασίλεμα

πορτοκαλί φόρεμα στις κοιλάδες του νησιού

πουθενά 

κούνησε τα φτερά του 

και οι καρχαρίες έγιναν κοφτερά αστεία 

πουθενά 

κούνησε τα φτερά του 

και τα αγαπημένα βιβλία των ανθρώπων 

γεμίσανε με θαυμαστικά 

πάλι πουθενά 

μετά έπαιξε κιθάρα

ρεντ χοτ τσίλι πεπερς 

το καινούριο 

και ένα φιλί διαπέρασε το αριστερό του φτερό 

κάπως έτσι 

το λαβ μπέρντ

που τόσκασε

έσκασε

ένα τεράστιο χαμόγελο 

και αισθάνθηκε ξανά ελεύθερο 

είπε

σε έψαχνα χρόνια 

πάντα στη γλώσσα 

των μικρών παπαγάλων. 

39

 ο έρωτας πληρώνει και πληγώνει

να και τα ρέστα

να και τα κλάματα

όταν δε ξέρεις 

από που σου ήρθε 

μπορείς πάντα 

να ρωτήσεις κάποιον εκεί κοντά. 

πέτρες ερείπια σεισμοί 

μετασεισμοί συντρίμμια

τα καινούρια μου παπούτσια 

ο αέρας περνά από πάνω μας 

αυτές τις δύσκολες ώρες

και φεύγει

νούμερο τριάντα εννιά 

με χτύπησαν λίγο στη φτέρνα

ρεζερβέ.

εγώ και η αγάπη μου 

πρώτο τραπέζι πίστα στη καταστροφή του κόσμου Το Σόου 

ξεκινάει κάτι Απίθανο κάτι Αξεπέραστο

ολίγον άξεστο όμως 

ένας πόλεμος ένα βραχυκύκλωμα 

στον χάρτη μια πινέζα 

με μεγαλύτερο κεφάλι από έναν καθημερινό άνθρωπο 

ένα αστείο αξεπέραστο 

μια αστεία μέρα μια στείρα μαία 

το φαγητό πάνω στο τραπέζι με κάρυ μάντρας

και η γειτόνισσα να λέει μακάρι άντρας

χα/χα/χα χειροκρότημα

ένα λογοπαίγνιο στην άκρη της επίπεδης Γης 

ένας επίπεδος χαρακτήρας 

της γήινης υποδοχής λέει καλωσήρθατε

εμείς τα ρομπότ κουνάμε τα χέρια μας

πάνω κάτω ουπς και καποιος πνίγηκε 

τα χέρια του 

τα χέρια του 

δεν παν κάτω παν 

λίγο πιο έξω από την Σάμο

εξεβράστηκε στην άμμο 

Χαράρι χόμο Ντέους

χαρακίρι στους Νέους 

χα/αχ/χα χειροκρότημα

παύση

σε πλατείες στον Καναδά πορείες

μυτερά αρπακτικά 

πως πετάνε απο ψηλά κοιτάξτε 

ντρόουνς ντριν ντριν ντρόουνς

το κινητό της διπλανής παρακαλώ κλείστε το

παρακαλώ Το Σόου κυρία μου και ξαφνικά 

αναστάτωση μα που να πήγε το λευκό πουλί

αυτό που έψαχνε στεριά 

μια ουλή 

στο δεξί του φτερό ω πονάει κι αυτό

καυτά εγγλέζικα κορεάτικα ρωσικά τανκς

άνξιους πίπολ

υπότιτλοι πίσω κείμενο δεύτερη ανάγνωση 

ορχήστρα νευρικό ιντερμέδιο και 

παύση 

σκουριασμένα βουνά των κόκκινων χωρών 

έρχονται με επιθετικούς χορούς

σπαγκάτο χαράδρες 

δάκρυα Κυλάδες 

εις άτοπον απαγωγή

χα/αχ/αχ χειροκρότημα

μια χορογραφία στο διάστημα 

γυρίσαν οι αστροναύτες με διάστρεμμα

καρφώσαν τη καταγωγή τους

πάλι πίσω 

σε αυτόν τον πλανήτη γεμάτον 

σάπιους σάπιενς

ένα λουλούδι δε φέρνει την άνοιξη 

την φέρνει όμως μια αμυγδαλιά 

τα μάτια σου ταμύγδαλα

αυτά φέρνουν την άνοιξη κάθε 

φορά 

που 

με 

κοιτάς 

παύση 

γαρύφαλλα τουλίπες οι πάγοι 

στην ανταρκτική λιώνουν 

πιο γρήγορα από τον πάγο στο ποτό μου

άστοκει ελαφρύκαντο

ελαφρίκαραν οι πάντες 

τίγρες ελάφιες τρυποκαρ οι ίδιοι 

και οι ίδιοι και οι ίδιοι στην τιβί στην ακτή

γραφικοί α να εκεί 

έλιωσε κάποιος οπαδός 

ασφαλώς και ούτως ώστε θα το τακτοποιήσουμε με εξώσεις 

μεξοντώσεις με συγκαλυπτικές

μη συννενετικές σεξώσεις 

μια κοκακόλα στο παιδί παρακαλώ

στο διπλανό τραπέζι κερνάω εγώ 

πληρώνω 

παραδωστόσο πινακίδες αγαπητοί επιβάτες 

του πλανήτη

παύση 

σε λίγα λεπτά 

φτάνουμε στο λιμάνι 

της αποδόμησης εγώ και το μωρό μου

βάλε ακόμα ένα αυτό κάντο δυνατό 

σαν καλάσνικοφ σαν κανόνι 

που διαπέρασε όλη την υφήλιο κάντο

μπαζούκα κάντο 

κάντο για εμένα 

σαν να είναι σκασμένο

Γκαζάκι Καντοχύμα 

λέγαμε 

εγώ και η αγάπη μου 

παύση 

φεγγάρια φράουλες γαρύφαλλα 

πρώτο τραπέζι πίστα στη καταστροφή του κόσμου 

τραπέζι εντελώς ρεζερβέ 

συγνώμη κύριε κάντε λίγο πιο δεξιά 

το άδειο κεφάλι σας παρακαλώ 

να βλέπω καλύτερα υπέροχα 

Υπέροχα

αχ/αχ/αχ 

υπόκλιση κουρτίνες βελουτέ 

αποτσίγαρα σκούπισμα

αίματα σφουγγάρισμα

φθηνός εξαερισμός 

αργός συναγερμός

επικήδεια συγχαρητήρια

εγώ

και ο άνθρωπος μου

πρώτο

πίστα

ρεζερβέ 

παύση 

 

φλάουερ πάουερ.

δε το χωρούσε το μυαλό του

έτρεχε μέσα στη βροχή

να βρει τον λόγο την αιτία

και μια ομπρέλα

η βροχή έγινε χαλάζι

το χαλάζι έγινε χιόνι

το χιόνι έγινε πάγος

ο πάγος έγινε λάσπη

η λάσπη έγινε χώμα

και το χώμα έγινε Γη

σε αυτόν τον πλανήτη η απάντηση

βρίσκεται το πιο συχνό

σε κάποιο νεογέννητο λουλούδι

κατά προτίμηση μωβ.

βιζουαλιζέισον.

κοίτα τον ορίζοντα

δέσε τα κορδόνια σου καλά πριν βγεις από το σπίτι

ποτέ δε ξέρεις ποιές σκάλες

και πόσο γρήγορα θα θελήσεις να κατέβεις εκτάκτως

μην μιλάς πολύ δυνατά

μπορεί κάποιος παπαγάλος να μεταφέρει αναλλοίωτα τα μυστικά σου

χάιδεψε έναν σκύλο

κι όσο τον χαϊδεύεις μιλα του με ήρεμο ύφος θα μαλακώσει το βλέμμα του 

και θα μαλακώσει το βλέμμα σου 

κοίτα τον ορίζοντα

πάρε παρακεταμόλη αν δεν αισθάνεσαι καλά

είναι μια φοβερή κατάκτηση της εποχής μας

απέφυγε τα υπόλοιπα φάρμακα είναι μια μεγάλη απάτη του δυτικού πολιτισμού

όσο κοιτάς τον ορίζοντα 

φάε αμύγδαλα περιέχουν βιταμίνη έψιλον μαγνήσιο σελήνιο και πολλά ακόμα φοβερά πράγματα 

να παρακολουθείς τη πορεία της σελήνης 

όταν γεμίζει τελείως κάνε μια ευχή και πάρε βαθιές ανάσες 

όταν λείπει εντελώς κάνε μια ευχή και πάρε βαθιές ανάσες 

δώσε πολλά φιλιά στον άνθρωπο που μοιράζεσαι το κρεβάτι σου το βράδυ και

κρύψε κάτω από το μαξιλάρι του το αγαπημένο σου μουσικό κομμάτι

διάβαζε κανέναν φιλόσοφο που και που 

ακόμα και αν δεν καταλαβαίνεις όσα λέει 

μπορείς να καταλάβεις κάποια 

οξυτοκίνη ντοπαμίνη σεροτενίνη

ερωτεύσου αγάπα φάε σοκολάτα 

μη το ξεχνάς 

οι αντάρτες στα βουνά έλεγαν 

συγκεντρώσου αυτοσχέδιασε ξεπέρασε 

μη ξεχνάς ούτε αυτό 

φτιάξε μια σχεδία φτάσε στη Κούβα και κάπνισε ένα ακριβό πούρο με τον πνευμονολόγο σου 

πλήρωσε το εσύ καλύτερα 

παίξε σκάκι 

σε κάνει πιο έξυπνο και σε βοηθάει 

να έχεις καλύτερη αντίληψη σε αυτοκινητιστικό μποτιλιάρισμα

πάρε ένα γιογιό τα γιογιό 

είναι μεγάλη μεταφορά της ζωής 

μια πάνω μια κάτω στη τελική όμως 

το πράγμα βρίσκεται στο χέρι σου 

μάθε κάποια ξένη γλώσσα 

έχει πλάκα και ποτέ δε ξέρεις που θα σε βγάλει 

εκτός από ολλανδικά δεν μου αρέσουν καθόλου τα ολλανδικά 

φτιάξε το σπίτι σου να έχει ωραίο φως

κανείς δε θέλει να πιεί δεύτερο καφέ σε σπίτι ψυχρό

σίγουρα πάντως όχι ο ήλιος 

που και που να πηγαίνεις σε ένα δάσος και να ακούς τον ήχο 

όποιος ξέρει να ακούει τα φύλλα 

ακούει καλύτερα τους φίλους του 

γράψε κάτι που σου κατεβαίνει στο μυαλό 

και βάλτο με μαγνήτη σε ψυγείο 

κρατάει το κρύο μέσα και τη ζέστη έξω

κοίτα τον ορίζοντα 

να είσαι ανοιχτός στην αγάπη που έρχεται 

και πάει 

μόνο αν είσαι ολόκληρος θα βρεις το άλλο σου μισό 

κλέψε μια χούφτα άμμο 

από τη πιο κοντινή παραλία 

και ξέχασέ τη στη τσέπη σου 

μπορεί να χαλάσει το πλυντήριο αλλά 

θα μυρίζει καλοκαίρι αντί για μαλακτικό 

χαλάρωσε

όσα δεν έχουν έρθει θα έρθουν έτσι κι αλλιώς 

πήγανε στο θέατρο εκτός αν είσαι σε νησί 

αν είσαι σε νησί καλύτερα 

μπορεί να μην σου λένε Σαίξπηρ τα βουνά 

αλλά σε μαθαίνουν πιο αληθινά το κόσμο 

παίξε με το χιόνι

όποιος δε πιάνει το χιόνι μέχρι να παγώσουν τα χέρια του 

έχει κρύο στη καρδιά του 

παίξε κουτσό 

με τους μπόμπιρες στη πλατεία 

μη κοιτάς το κινητό σου ασταμάτητα 

θα μείνει το μυαλό σου 

σίγουρα κουτσό 

διάβαζε οδηγίες αλλά μην 

τις ακολουθείς όλες αυστηρά 

έχεις ένστικτο 

να διαβάζεις προσεκτικά το ένστικτό σου 

σε προστατεύει από μεγάλα προβλήματα 

σε κρατάει μακριά από τους μαλάκες 

διάβασε τις οδηγίες μου 

και ακολούθησε κάποιες 

όχι όλες φυσικά ένα είναι σίγουρο 

να κοιτάς τον ορίζοντα με τη πρώτη 

και τη τελευταία ευκαιρία 

μπορεί να σου αλλάξει την ροή 

μπορεί και όχι

αλλα μπορεί και ναι

μπορεί και όχι 

αλλά μπορεί και ναι. 

Σοπέν.

κάνω κύκλους γύρω από το κεφάλι του μου παίζει Σοπέν τα δάχτυλα του είναι μακριά και έχουν σοβαρό θράσος ζούμε μαζί σε ενα μαγικό δάσος γεμάτο μαγικά κόλπα ταστεία μας κοινά ο έρωτας μας χωρίς κενά λέει σώπα τώρα που με βρήκες θα πάνε όλα όπως πρέπει έχουμε μια ροπή προς το παράλογο μα ό,τι λέω γω το πιάνει και ό,τι μου λέει το χω σκεφτεί μου τραβάει το αφτί και γω ανασαίνω πιο βαθιά φιλιόμαστε στα σκαλιά φιλιόμαστε πάνω σε ένα μαύρο άλογο φιλιόμαστε ανάσκελα φιλιόμαστε στις μύτες στα στόματα στα νύχια πάνω στο κρεβάτι μας και από κάτω ξεχασμένοι αναπτήρες μέσα στα μαξιλάρια Αβάνα κλαμπ Σοπέν πάλι σώπα σκέφτομαι η τύχη μου κρέμεται από μια σιδερένια κλωστή Σοπέν και εντωμεταξύ τα μαλλιά του είναι μακριά και τολμηρά κάτω από το κράνος τα μυαλά του είναι μακριά και παράτολμα χωρίς κανένα κράνος πάνω στο μαύρο άλογο Κρόνος Αμοργός πέντε μηδέν Σοπέν Σοπέν Σοπέν Μπιλ Έβανς Σοπέν στη ρεβάνς δώρο από το πεπρωμένο μου ένας νεαρός Ινδιάνος ο γιος του αρχηγού του αφηγούμαι ξανά και ξανά το μέλλον μάλλον χωρίς κανέναν παρελθοντολαγνικό άλλον Σοπέν Σοπέν Σοπέν ντο ρε μι θα τον φας ολ κυλιόμαστε στο πάτωμα στο ρεφρέν τρώμε τοστς μετά κυλιόμαστε στο ταβάνι είναι ο νεαρός αρχηγός της φυλής το φιλί του μυρίζει μύρτιλα και χυμό πορτοκάλι ο ερμαν εσσε θα μου τον φέρει μέχρι το ξωκκλήσι του δάσους θα φοράει κοτλέ και γω λουλούδια στα μαλλιά άστατα τα ρούχα στα πατώματα βγαλμένα πολυδιάστατα φιλιά στη σφαίρα του χρόνου αυτό το τελευταίο κατεβατό μανιακό καλύτερα στίχοι στοίχημα κερδισμένο με τον ήλιο με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο ό,τι ψάχνεις

σε ψάχνει.