Τρέχω να σωθώ από
τα χρόνια που κατακάθονται
πάνω στις βλεφαρίδες
μα αθάνατοι είναι
όσοι περπατάνε.
Στα γενέθλια οι φίλοι μας θυμούνται,
στα γενέθλια και στις κηδείες
οι φίλοι θυμούνται.
Τρέχω μες στη θάλασσα πνίγομαι,
κάποιος με τραβάει απ τις μασχάλες,
και μου δίνει το φιλί της ζωής,
σαν ανοίγω τα μάτια έχει φύγει.
Οι γλάροι είδαν,
οι γλάροι ξέρουν,
μα σαν τους βασάνισα κανείς δεν ομολόγησε
ποιο είναι αυτό το αγόρι
που με θέλει ζωντανή.
Στη τσέπη μου άφησε λίγο από το σάλιο του,
στο σάλιο του άφησε λίγα από τα φιλιά του,
εγώ στα μπάρς,
τσουγκράω με τους γλάρους στην υγειά μου,
το δάκρυ μου θυμίζει πίξελ
και το μπορντό μου το κραγιόν
συνήθως παύει να σημαδεύει
στο έβδομο ποτήρι.
21
δυο ένα
δυο σ'ένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου