Πέμπτη 30 Μαρτίου 2017

άχτιτλο2.

ένα σκυλί με ακολούθησε
στο δρόμο για το σπίτι.
σχεδόν με φλέρταρε απο τα δυο μέτρα
με γλυκοκοιτούσε αχόρταγα

κι εγώ του χαμογέλασα.
ο,τι θέλει αυτός
αρκεί να μην αλλάξει γνώμη.

είμαι
αδέσποτη
που πάλι από την αρχή ,
είμαι
απότιστη
που πάλι μέχρι τέλους ,

κοίταξα τον σκύλο
που συνέχισε να με φλερτάρει.
μεφτασε στο σπίτι
κι έστριψε στη γωνία πάνω από το περίπτερο δεξιά βαθος

τον κοίταγα να φεύγει
και πλημμύριστηκα από μια ελπίδα
τόσο όσο 
σεχυσα τη τελευταία μου φορά,

αν ο άνθρωπος αποτελείται από 75 τοις εκατό νερό
οι ελπίδες και τα χύσια μου μαζι
θαναι στο 93,38 περίπου.

στη στροφή πριν στρίψει 
με κοίταξε κι αυτός
και σα να μου πε
"κοίτα να δεις
εγώ πουχω να πιω νερό τρεις μέρες
απόψε με ξεδίψασες".

μπήκα μέσα μα δε κλείδωσα,

σκέφτηκα πόσο θα ήθελα
όταν ξύπνησω το πρωί,
ναναι κι αυτός από δίπλα μου

πάλι διψασμένος.











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου