κόκκινο ρόδο.

Μια απλή κοπέλα

σε κανονικές διαστάσεις

με έντονους ώμους, όμως.

Ένα άτομο μερικές φορές γλυκό,

με ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα

ανάλογα τον έρωτα την εποχή,

το χανγκόβερ και τη περίοδό της.

Μια ικανοποιητική 

περίπτωση μυαλού,

ένα κορίτσι-μαλάκας άλλοτε,

ενδεχομένως μια πρόεδρος

των Ηνωμένων Εθνών,

μια πριγκίπισσα της Αραβίας,

μια Ολλανδέζα που μαζεύει τουλίπες.

Μια νευριασμένη κόρη

μελλοντική πτυχιούχος

πανεπιστημιακών σπουδών.

Μια ιδιοκτήτρια σκύλου

και κλειδιών, ενοικιάστρια

ενός κεντρικού διαμερίσματος,

πιθανόν σέρφερ 

που χαϊδεύει καρχαρίες

στο Σίδνεϊ σε σχέση 

ή τελοσπαντων κι ελεύθερη,

με διάφορες μουσικές επιρροές

με επιλογές συνήθως καλές

στη ζωή,

αυτοκαταστροφικού ίσως χαρακτήρα

μα κατά βάση ευχάριστου ύφους.

Πάει σινεμά που και που

περπατάει στη πόλη,

περιμένει στην ουρά της ΔΕΗς

και όλο και κάτι χρωστάει,

στο ταξί μιλάει στο κινητό

λέει, της αρέσουν οι γούνες

και το γκούγκλ.

Τρώει δυο φορές τη μέρα

κάνει μπάνιο κάθε τρεις.

Εγώ.

Αυτοί Αυτήν/αυτές.

Εμάς.

Παντού.

κολαζ(isabel reitemeyer)