Ναχαμε να λέγαμε.

Ο άνθρωπος γκριφόν έπεσε από το παράθυρο

Είπε

Εγώ πέφτω

Και τον ακούσανε μόνο τα αδέσποτα

και ο κομμωτής

που τούκανε τη φράντζα.

~

Το λεωφορείο έκανε στάση στο Πέραμα

Ο ανυπόμονος οδηγός 

Είπε

Κάνε πέρα man

κι ένας παππούς κατέβηκε αργά.

~

Η ξενυχτισμένη σερβιτόρα έσβησε το τσιγάρο

στο πάτωμα

Είπε

Αυτή η δουλειά με σκοτώνει

και πέντε Ιρλανδοί χειροκρότησαν 

χωρίς χέρια.

~

Το casio με τα φωσφοριζέ παπούτσια 

Είπε

Εγώ να πηγαίνω

και ανατινάχτηκε δίπλα στη στάση του μετρό

δεκαπέντε δευτερόλεπτα και εικοσι τρία δεύτερα

μετά.

~

Η κούκλα της βιτρίνας στο εμπορικό

Είπε

Είμαι το κέντρο του κόσμου

Ο σεκιουριτάς βγήκε έξω να καπνίσει

και τα ρολά χάιδεψαν τα τζάμια

δυνατά.

~

Η τάδε του τάδε σε κείνον

Είπε

Νιώθω μικρή μέσα στο σύμπαν

κι αυτός έσκυψε να δέσει τα κορδόνια του 

δίπλα σε κάτι μυρμήγκια

στο πάρκο.

~

Η καρδιά του εραστή

Είπε

Πάω να σπάσω

και μια κόλλα ούχου στιγμής στο γραφείο

χαμογέλασε.