βιβλίο δεκαπέ.

Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο
Ουστ απο εδώ
πλατεία Αριστοτέλους
κάπου το απόγευμα κάπως
με άβολο στομάχι. 
Μία κυρία με περίεργα μαλλιά,
Αναζητώντας τον χ
τον άγνωστο χι
Χείλια από κραγιόν ξεβαμ

Αυτός ο ουρανός είναι τόσο
Ανθρώπινος θα έλεγε κανείς 
πως κάποιος εκεί πάνω
έβαλε πλυντήριο,

Αναζητώντας τον ξανακερδισμένο χρόνο
Βιβλίο δεκαπέντε 
Αισθάνομαι πως
δενιωθωτιποτα,
Πραγματικά πολύ περίεργο μαλλί 
Αυτή η κυρία χαϊδεύει 
αυτόν τον σκύλο αυτός ο σκύλιος
που χαϊδεύεται από αυτήν
τη κρύα σκύλα,
Λοιπόν λέγαμε

Αναζητόντως σίγουρα ναι,
Μα γιατί είναι 
τόσο περίεργα αυτά τα μαλλιά
δεν νιώθω τίποτα γιαυτα
τα περίεργα μαλλιά κυρία μου 
Αλήθεια
γενικά δεν αισθάνομαι
και πολλά 
Πλατεία Αριστοτέλους 
κάπου κάπως το απόγευμα 
χθες αύριο.
Αναζητ