μόλις ξύπνησα.είσαι κάπου πάνω στον καναπέ σε μια στάση ανάσκελα ανάποδα και το ένα πόδι μπλεγμένο στα μαξιλάρια.κοιμάσαι.πάλι. δεν κάνεις τίποτα άλλο. συνέχεια κοιμάσαι.
σε κοιτάω. γελάω. ψιθυρίζω ένα μικρό "έλεος¨.
πάω να κατουρήσω και δεν ξυπνάς ούτε από το καζανάκι.
το ραντεβού μας είναι στην κουζίνα πέντε λεπτά μετά.
στη πρώτη τζούρα του καφέ σε βλέπω να στέκεσαι στη πόρτα και να τεντώνεσαι.
σαν γάτα κάνεις ρε φλώρε.σου λέω.
ναι άντε έλα,καλημέρα.σου λέω.
χθες σε πήρα μαζί στο μαγαζί που βγήκα με μια φίλη.
εκεί όπου βγαίνω και σε αφήνω τόσες ώρες στο σπίτι μόνο σου.
ναι εκεί είμαι συνήθως.
δεν σαρέσει; δεν με νοιάζει.
σε χάιδεψαν καμιά τριανταριά άτομα μπορώ να πω
πως μερικούς από αυτούς που μου έπιασαν κουβέντα
τους έστειλα σε σένα για να με αφήσουν ήσυχη.
ναι σε χρησιμοποίησα.
παρατηρούσες το μέρος σαν να ήσουν κανας μπαμπάς που τσέκαρε σε τι μαγαζιά βγαίνει η κόρη του.
έλα τώρα είσαι επικριτικός πολλές φορές αλλά μόνο με μένα/μη λες ψέματα.
άργησα πολύ να σου φέρω κανα μπολ με νερό
το ξέχασα και εσύ μετά κράταγες μούτρα που δεν το κανα νωρίτερα
δεν ήπιες ούτε σταγόνα ρε μαλακισμένο.
τη φίλη μου τη θυμάσαι;
ήθελε να κεράσει χθες
πήρε αβάνες εφτάρες ήπιε μια γουλιά άντε δυο κι εγκατέλειψε.
και κάπως έτσι μείναμε τα δυο μας τα ξημερώματα όσο το πιερό έκλεινε
εμείς και δυο αβάνες εφτάρες ποτά.
θα σου δινα τη μια αλλά ήθελα να την πιω.
και φύγαμε παρέα εσύ ο συνοδός μου κι εγώ η αφέντρα.
πήγαμε στο πάρκο στις 7 το πρωί.εσύ νόμιζες πως εγώ σε σκέφτηκα
αλλά εγώ ήθελα να πάρω τσιγάρα από το περίπτερο στη γωνία.
κάτσαμε λίγο στο πρωινό φως.κατούρησες όλο το πάρκο
που μη λέμε ψέματα πάλι
δεν κατουράς μετά από ένα σημείο
απλά σηκώνεις το πόδι και με κοιτάς με ένα βλέμμα
του τύπου "σε κατουράω".
ήρθες κι έκατσες πάνω στο παγκάκι δίπλα μου όσο κάπνιζα
σε κοίταξα με κοίταξες
όχι δεν φιληθήκαμε αυτό έλειπε
σε κοίταξα και τα μάτια σου ήταν πιο μπλε απο ποτέ.
απο τον καταρράκτη σκουντάς πάνω στα έπιπλα.
ήσουν μια μαύρη μουντζούρα με μπλε μάτια στον ήλιο
και με κοίταγες και σε κοίταγα
παιχνίδι ποιος θα γελάσει πρώτος.
γελάσαμε και οι δυο
και στις 7 τα ξημερώματα έσπασα
σε χάιδεψα το ξέρω
όταν κλείνομαι στο σπίτι για μέρες
εσύ με βγάζεις βόλτες όχι εγώ κι αν δεν με δεις να τρώω
μιας και βλέπεις οτι το ξεχνάω δεν τρως ούτε εσύ
ψυχολογικός εκβιασμός λέγεται αυτό
και πίνεις νερό και έρχεσαι να μου το δείξεις να μου πεις
πιες νερό σήμερα δεν ήπιες νερό.
σε χάιδευα ώρα στο πάρκο
το ξέρω το κάνω πιο σπάνια από όλους κι από κάποτε
βλέπεις δεν ζήτησα ποτέ να σε έχω ακριβώς ,κάπως αναγκάστηκα
κι εσύ ποτέ δεν φανταζόσουν
πως δώδεκα χρόνια μετά θα κατέληγες μαζί μου.
και σιγά που ήθελες κι εσύ .
φύγαμε μεταφορικά αγκαλιασμένοι για το σπίτι.
συγνώμη που δεν είμαι συνέχεια από πάνω σου να σου πετάω μπαλάκια
και να σε ρωτάω που ξύνεσαι για να σε ξύσω
μαζί μου έχεις αλλάξει πέντε σπίτια
έχεις αργήσει να πάρεις τα φάρμακα και τα χάπια σου
και κάθε τόσο εισβάλει κόσμος άγνωστος στο σπίτι
κι εσύ πρέπει να κοινωνικοποιήθεις ενώ βαριέσαι.
σε πατάω συχνά πριν βάλω τους φακούς μου αφού δεν σε βλέπω
είσαι σκοτεινός τύπος.
καταλήξαμε μαζί
μερικές φορές περνάμε ωραία
εσύ με τους ύπνους σου κι εγώ με τα δικά μου
μερικές φορές περνάμε άσχημα
εσύ βρωμάς θάνατο κι εγώ με τα δικά μου.
δεν σου γράφω αυτή την επιστολή
για να υποσχεθώ ολοκληρωτικές αλλαγές στη συμπεριφορά μου
άλλωστε ποιος μπορεί να υποσχεθεί κάτι τέτοιο σε αυτή τη ζωή;
μπα δεν πιστεύω καν σε αυτές άρα όχι.
σου γράφω αυτή την επιστολή για να σου πω πως
ώρες ώρες μου σπάς τα νεύρα
αλλά αν θες ψήσου να μη πας πουθενά.
σαγαπάω σκύλε.και δεν στο δείχνω πολύ είναι
γιατί θέλω να μην χρειάζεται να σου επιβεβαιώνω συνέχεια πως το κάνω
δεν θέλω τέτοιες σχέσεις ρε σκύλε άσε που
το ξέρω οτι το ξέρεις
αφού εγώ σε βγάζω εγώ σε ταΐζω εγώ σε στεγνώνω με το πιστολάκι όταν βρέχει
εγώ σε κάνω μπάνιο εγώ σου λεω να κάτσεις δίπλα μου στον καναπέ
στο δικό μου δωμάτιο κοιμάσαι εγώ σε πάω στον γιατρό.
εσύ απλά υπάρχεις
όπως το πορτατίφ στο γραφείο απάνω.
δηλαδή είσαι τόσο γαμάτος
που εμένα μου φτάνει και μόνο που υπάρχεις/είναι αστείο.
θα τα πούμε λογικά σε λίγο στο σαλόνι
το γράφω όλο αυτό με κλειστή τη πόρτα στη κουζίνα
δεν θέλω να με επηρεάσει η παρουσία σου.
και να ξέρεις εμένα μου αρέσει πιο πολύ απολα να γράφω
κι εσύ δεν ξέρεις καν να διαβάζεις
και είσαι πολύ μαλάκας που δεν έμαθες να διαβάζεις
γιατί αν ήξερες θα με ήξερες και μένα καλύτερα.
γεια σου σκύλε
τα λέμε σε λίγο.
Ζορο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου