Είδα τον ξιφία.
Στα βράχια καθισμένη σταυροπόδι
εκεί που ο ορίζοντας καμπυλώνει.
Ρώτησα πρώτους τους καρχαρίες
μήπως τον πέτυχαν σε κάποιο στενό
να πίνει ή
να πουλάει.
Μου απάντησαν πως ο ξιφίας που ψάχνω
είναι ψεύτης.
Ρώτησα δεύτερες τις γοργόνες
μήπως τραβιέται με καμιά από δαύτες
ή
αν ξέρει κάποια τον αριθμό του.
Μου απάντησαν πως ο ξιφίας που ψάχνω
είναι ψεύτης.
Ρώτησα και τα φύκια μήπως
μεθυσμένος έπεσε και πνίγηκε ή
αν μετακόμισε.
Μου απάντησαν πως ο ξιφίας που ψάχνω
είναι ψεύτης.
Δεν ρώτησα ξανά.
Φώναξα αρκετές φορές τον όνομά του
και τον είδα,
τον ψεύτη.
Μου είχε υποσχεθεί πως δεν θα τον ξαναδώ
γι´ αυτό και γώ τον έκοψα στην μέση
και τον άφησα να φύγει.
Αλλά απο᾽ δω και πέρα
κομμένα
τα ψέμματα.
α ρε Αθηνά.α ρε Αθηνά.
ΑπάντησηΔιαγραφή