Η Φωνή.

Τα λεπτά αγκαλιάζονται

ο χρόνος λιγοστεύει,

η αντίστροφη μέτρηση ξεκινάει.

Οι κόρες συστέλλονται,

το πλήθος σιωπά

και ιδρώνει.

Ο Χριστός φοράει κόκκινη γραβάτα,

η ορχήστρα παίζει.

Τα περιστέρια ευθυγραμμίζονται πάνω

σε καλώδια,

τα πυροτεχνήματα δυναμώνουν.

Οι ζίπο κλείνουν για τελευταία φορά

και ο αέρας κοκαλώνει.

Και επιτέλους η Φωνή:

"ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ

ΟΥΤΕ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΕΡΑ

ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ.

ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ.

ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΑΥΡΙΟ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ."

Με άλλα λόγια αύριο

πάλι με χανγκ οβερ.

*για τον συκάτοικο "ιάλοου"